Ewangelia Jana, 12
28. Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię.
28. Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię.
Rozdział 12 Ewangelii Świętego Jana opowiada historię Jezusa wchodzącego do Jerozolimy i otrzymywanej z pochwałą przez tłum. Mówi jednak także o odrzuceniu Jezusa przez żydowskich przywódców religijnych i przewidywaniu jego bezpośredniej śmierci. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Jana 12, z wyłączeniem wersetów samego rozdziału:
Izajasza 53:3: „Zignorowany i odrzucony przez ludzi, człowiek bólu i doświadczony w cierpieniu; i jako jeden z których mężczyźni ukryli twarz, był pogardzany, a my wcale tego nie zrobiliśmy”. Ten werset proroctwa Izajasza opisuje odrzucenie Jezusa i jego brak uznania przez ludzi, przewidując odrzucenie, z którymi się stanie przez przywódców religijnych.
Psalm 118:26: „Błogosławiony, kto przychodzi w imieniu Pana! Błogosławimy cię z domu Pana”. Ten psalm jest cytowany przez czcicieli, którzy witają triumfalne wejście Jezusa do Jerozolimy, uznając go za obiecanego Mesjasza.
Jana 10:16: „Mam jeszcze inne owce, które nie są z tego fałdu; do nich też muszę prowadzić, a on usłyszy mój głos, a będzie jeden stado i jeden pasterz”. Ten werset jest wskazówką uniwersalności przesłania Jezusa, który podkreśla w Jana 12:20-36, kiedy niektórzy Grecy szukają Go, aby usłyszeć jego nauki.
Mateusza 21:46: „Starali się go aresztować, ale bali się ludzi, którzy uważali go za proroka”. Ten werset opisuje lęk przywódców religijnych o aresztowanie Jezusa z powodu popularności, jaką miał wśród ludzi.
Łukasza 19:41: „Gdy zbliżył się i zobaczył miasto, Jezus płakał na nim”. Ten werset opisuje smutek Jezusa z odrzuceniem Jeruzalem i brakiem zrozumienia Niego jako Mesjasza i Zbawiciela.
“Esforce-se, mesmo se for um pouco, mas sempre…” São Padre Pio de Pietrelcina