Encontrados 56 resultados para: loquar
Ego autem egrediens stabo iuxta patrem meum in agro, ubicumque fueris; et ego loquar de te ad patrem meum et, quodcumque videro, nuntiabo tibi”. (Liber I Samuelis 19, 3)
Nunc igitur veni, ut loquar ad regem dominum meum verbum hoc, quia populus terruit me. Et dixit ancilla tua: Loquar ad regem, si quo modo faciat rex verbum ancillae suae. (Liber II Samuelis 14, 15)
Et exclamavit mulier sapiens de civitate: “Audite, audite! Dicite Ioab: “Appropinqua huc, et loquar tecum””. (Liber II Samuelis 20, 16)
Et ait Bethsabee: “Bene, ego loquar pro te regi”. (Liber I Regum 2, 18)
Cui Michaeas ait: “Vivit Dominus quia, quodcumque dixerit mihi Dominus, hoc loquar!”. (Liber I Regum 22, 14)
dixit ad puerum: “Loquere ad eam: Ecce sedule in omnibus ministrasti nobis; quid vis, ut faciam tibi? Numquid habes negotium et vis, ut loquar regi sive principi militiae?”. Quae respondit: “In medio populi mei habito”. (Liber II Regum 4, 13)
Cui respondit Michaeas: “Vivit Dominus, quia, quodcumque dixerit Deus meus, hoc loquar!”. (Liber II Paralipomenon 18, 13)
Et dixit: “Iustum est, ut accipias illam. Et audi me, frater, et loquar de puella hac nocte, ut accipiamus illam tibi uxorem et, cum reversi fuerimus ex Rages, faciemus nuptias eius. Scio autem quoniam Raguel non potest denegare illam tibi. Novit enim quia, si dederit illam viro alteri, morte periet, secundum iudicium libri Moysis, quia tibi aptum est accipere hereditatem et filiam illius magis quam omni homini. Et nunc, frater, audi me, et loquemur de hac puella hac nocte et desponsabimus illam tibi et, cum reversi fuerimus ex Rages, accipiemus illam et ducemus eam nobiscum in domum tuam”. (Liber Thobis 6, 13)
Quapropter et ego non parcam ori meo; loquar in tribulatione spiritus mei, confabulabor cum amaritudine animae meae. (Liber Iob 7, 11)
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei et loquar delectis verbis cum eo? (Liber Iob 9, 14)
Loquar et non timebo eum; quia sic non mecum ipse sum. (Liber Iob 9, 35)
Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. (Liber Iob 10, 1)