Encontrados 28 resultados para: Afferte
dixitque fratribus suis: Afferte lapides. Qui congregantes fecerunt tumulum, comederuntque super eum: (Liber Genesis 31, 46)
Dixitque ad eos Aaron : Tollite inaures aureas de uxorum, filiorumque et filiarum vestrarum auribus, et afferte ad me. (Liber Exodus 32, 2)
humus, pinguis an sterilis, nemorosa an absque arboribus. Confortamini, et afferte nobis de fructibus terræ. Erat autem tempus quando jam præcoquæ uvæ vesci possunt. (Liber Numeri 13, 21)
Ait ergo Saul: Afferte mihi holocaustum et pacifica. Et obtulit holocaustum. (Liber I Samuelis 13, 9)
Rursumque misit Saul nuntios ut viderent David, dicens: Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur. (Liber I Samuelis 19, 15)
Dixit ergo rex : Afferte mihi gladium. Cumque attulissent gladium coram rege, (Liber I Regum 3, 24)
At ille ait: Afferte mihi vas novum, et mittite in illud sal. Quod cum attulissent, (Liber II Regum 2, 20)
At ille: Afferte, inquit, farinam. Cumque tulissent, misit in ollam, et ait: Infunde turbæ, ut comedant. Et non fuit amplius quidquam amaritudinis in olla. (Liber II Regum 4, 41)
Dixitque Isaias: Afferte massam ficorum. Quam cum attulissent, et posuissent super ulcus ejus, curatus est. (Liber II Regum 20, 7)
et dixit ad eos: Vos, qui estis principes familiarum Leviticarum, sanctificamini cum fratribus vestris, et afferte arcam Domini Dei Israël ad locum qui ei præparatus est: (Liber I Paralipomenon 15, 12)
Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium. (Liber I Paralipomenon 16, 28)
Dixitque David ad Joab et ad principes populi: Ite, et numerate Israël a Bersabee usque Dan: et afferte mihi numerum ut sciam. (Liber I Paralipomenon 21, 2)