Mądrość Syracha, 29

1. Kto jest miłosierny, pożycza bliźniemu, a kto wspomaga go swą ręką, wypełnia przykazania.

2. Pożycz bliźniemu, gdy jest w potrzebie, a także oddaj mu w swoim czasie;

3. dotrzymaj słowa, bądź godny jego zaufania, a zawsze znajdziesz to, czego będziesz potrzebował.

4. Wielu uważa pożyczkę za rzecz znalezioną i sprawia kłopot tym, którzy ich wspomogli.

5. Do czasu, zanim otrzyma, całuje jego ręce i o bogactwach bliźniego mówi cichym głosem; ale się ociąga, gdy przyjdzie pora zwrotu, i oddaje w zamian słowa niezadowolenia i na złe czasy się skarży.

6. Jeśli zaś zdoła, zwróci zaledwie połowę, i należy uważać to za rzecz znalezioną; a jeśli nie będzie mógł, pozbawi go pieniędzy, uczyni go sobie bez powodu wrogiem, odda mu przekleństwa i obelgi i zamiast czci, zapłaci mu zelżywością.

7. Wielu się więc powstrzymuje nie z powodu złego usposobienia, ale z obawy, by nie tracić na próżno.

8. Poza tym bądź dla biednego łaskawy i nie daj mu długo czekać na jałmużnę!

9. Zgodnie z przykazaniem przyjdź z pomocą biednemu i stosownie do jego potrzeby nie odsyłaj go z pustymi rękami!

10. Strać raczej pieniądze dla brata i przyjaciela, niżby miały zardzewieć, zmarnować się pod kamieniem.

11. Umieść skarb twój według przykazań Najwyższego, a korzystniejsze to będzie dla ciebie niż złoto.

12. Zamknij jałmużnę w spichlerzach twoich, a ona wybawi cię z każdego nieszczęścia.

13. Lepiej niż tarcza mocna, niżeli ciężka włócznia za ciebie walczyć będzie z wrogiem.

14. Człowiek dobry ręczyć będzie za bliźniego, i byłby bezwstydny, gdyby go odtrącił.

15. Nie zapominaj dobrodziejstw poręczyciela, dał bowiem życie swoje za ciebie.

16. Grzesznik za nic sobie ma dobrodziejstwa poręczyciela i bez wdzięczności w sercu odtrąca swego wybawcę.

17. Ręczenie zgubiło wielu uczciwych i wstrząsnęło nimi jak morska fala.

18. Ludzi możnych wypędziło z kraju, tak że zabłądzili między obce narody.

19. Grzesznik, który narzuca się z ręczeniem, goniąc za zyskiem, popadnie pod wyroki sądowe.

20. Pomagaj bliźniemu według swej możności, a uważaj na siebie, abyś i ty nie upadł.

21. Pierwsze potrzeby życia: woda, chleb, odzienie i dom, by osłonić nagość.

22. Lepsze jest życie biednego pod dachem z tarcic niż wspaniałe uczty u obcych.

23. Bądź zadowolony, czy masz mało czy dużo, a nie posłyszysz wymówek, że jesteś przybyszem.

24. Przykre to życie chodzić od domu do domu, a tam, gdzie mieszkasz jako obcy, ust nie otworzysz.

25. Choć przyjmiesz kogoś do stołu i dasz pić, bez otrzymania podzięki posłyszysz przykre słowa:

26. Chodź, przybyszu, przygotuj stół, a jeśli co masz w ręku, nakarm mnie!

27. Przybyszu, zrób miejsce godniejszemu, brat w gościnę przybył do mnie, potrzebuję mieszkania.

28. Ciężkie są dla człowieka rozumnego obelgi wierzyciela i wymawianie gościny.