Gefunden 28 Ergebnisse für: afferte

• dixitque fratribus suis: “Afferte lapides”. Qui congregantes fecerunt tumulum comederuntque ibi super eum. (Liber Genesis 31, 46)

• Dixitque ad eos Aaron: “Tollite inaures aureas de uxorum filiorumque et filiarum vestrarum auribus et afferte ad me”. (Liber Exodus 32, 2)

• humus pinguis an sterilis, nemorosa an absque arboribus. Confortamini et afferte nobis de fructibus terrae”. Erat autem tempus, quando iam praecoquae uvae vesci possunt. (Liber Numeri 13, 20)

• Ait ergo Saul: “Afferte mihi holocaustum et pacifica”. Et obtulit holocaustum. (Liber I Samuelis 13, 9)

• Rursumque misit Saul nuntios, ut viderent David, dicens: “Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur”. (Liber I Samuelis 19, 15)

• Dixit ergo rex: “Afferte mihi gladium!”. Cumque attulissent gladium coram rege: (Liber I Regum 3, 24)

• At ille ait: “Afferte mihi vas novum et mittite in illud sal”. Qui cum attulissent, (Liber II Regum 2, 20)

• At ille: “Afferte, inquit, farinam”. Cumque tulissent, misit in ollam et ait: “Infunde turbae, et comedat”. Et non fuit amplius quidquam amaritudinis in olla. (Liber II Regum 4, 41)

• Dixitque Isaias: “Afferte massam ficorum”. Quam cum attulissent et posuissent super ulcus eius, curatus est. (Liber II Regum 20, 7)

• et dixit ad eos: “Vos, qui estis principes familiarum Leviticarum, sanctificamini cum fratribus vestris et afferte arcam Domini, Dei Israel, ad locum, quem praeparavi. (Liber I Paralipomenon 15, 12)

• Afferte Domino, familiae populorum afferte Domino gloriam et imperium; (Liber I Paralipomenon 16, 28)

• Dixitque David ad Ioab et ad principes populi: “Ite et numerate Israel a Bersabee usque Dan et afferte mihi numerum, ut sciam”. (Liber I Paralipomenon 21, 2)