Gefunden 12 Ergebnisse für: Dissipat
qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant ; (Liber Iob 5, 12)
qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat. (Liber Iob 5, 13)
Dies mei transierunt ; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum. (Liber Iob 17, 11)
Dominus dissipat consilia gentium ; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum. (Liber Psalmorum 32, 10)
Rex qui sedet in solio judicii dissipat omne malum intuitu suo. (Liber Proverbiorum 20, 8)
Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem. (Liber Proverbiorum 20, 26)
Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem. (Liber Proverbiorum 25, 23)
Qui fodit foveam incidet in eam, et qui dissipat sepem mordebit eum coluber. (Liber Ecclesiastes 10, 8)
Dissipatæ sunt viæ, cessavit transiens per semitam: irritum factum est pactum, projecit civitates, non reputavit homines. (Liber Isaiae 33, 8)
Inundatione equorum ejus operiet te pulvis eorum: a sonitu equitum, et rotarum, et curruum, movebuntur muri tui, cum ingressus fuerit portas tuas quasi per introitum urbis dissipatæ. (Prophetia Ezechielis 26, 10)
Computruerunt jumenta in stercore suo, demolita sunt horrea, dissipatæ sunt apothecæ, quoniam confusum est triticum. (Prophetia Ioel 1, 17)
et ecce spiritus apprehendit eum, et subito clamat, et elidit, et dissipat eum cum spuma, et vix discedit dilanians eum: (Evangelium secundum Lucam 9, 39)