Found 9 Results for: Amica
Equae in curribus pharaonis assimilavi te, amica mea. (Canticum Canticorum 1, 9)
Ecce tu pulchra es, amica mea, ecce tu pulchra es: oculi tui columbarum. (Canticum Canticorum 1, 15)
Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias. (Canticum Canticorum 2, 2)
En dilectus meus loquitur mihi: “Surge, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni. (Canticum Canticorum 2, 10)
ficus protulit grossos suos, vineae florentes dederunt odorem suum; surge, amica mea, speciosa mea, et veni, (Canticum Canticorum 2, 13)
Quam pulchra es, amica mea, quam pulchra es: oculi tui columbarum per velamen tuum. Capilli tui sicut grex caprarum, quae descenderunt de monte Galaad; (Canticum Canticorum 4, 1)
Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te. (Canticum Canticorum 4, 7)
Ego dormio, et cor meum vigilat. Vox dilecti mei pulsantis: “Aperi mihi, soror mea, amica mea, columba mea, immaculata mea, quia caput meum plenum est rore, et cincinni mei guttis noctium”. (Canticum Canticorum 5, 2)
Pulchra es, amica mea, sicut Thersa, decora sicut Ierusalem, terribilis ut castrorum acies ordinata. (Canticum Canticorum 6, 4)