Found 35 Results for: Loth

  • hæ sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth (Liber Genesis 11, 27)

  • tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi (Liber Genesis 11, 31)

  • egressus est itaque Abram sicut præceperat ei Dominus et ivit cum eo Loth septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran (Liber Genesis 12, 4)

  • tulitque Sarai uxorem suam et Loth filium fratris sui universamque substantiam quam possederant et animas quas fecerant in Haran et egressi sunt ut irent in terram Chanaan cumque venissent in eam (Liber Genesis 12, 5)

  • ascendit ergo Abram de Ægypto ipse et uxor ejus et omnia quæ habebat et Loth cum eo ad australem plagam (Liber Genesis 13, 1)

  • sed et Loth qui erat cum Abram fuerunt greges ovium et armenta et tabernacula (Liber Genesis 13, 5)

  • unde et facta est rixa inter pastores gregum Abram et Loth eo autem tempore Chananeus et Ferezeus habitabant in illa terra (Liber Genesis 13, 7)

  • dixit ergo Abram ad Loth ne quæso sit jurgium inter me et te et inter pastores meos et pastores tuos fratres enim sumus (Liber Genesis 13, 8)

  • elevatis itaque Loth oculis vidit omnem circa regionem Jordanis quæ universa inrigabatur antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorram sicut paradisus Domini et sicut Ægyptus venientibus in Segor (Liber Genesis 13, 10)

  • elegitque sibi Loth regionem circa Jordanem et recessit ab oriente divisique sunt alterutrum a fratre suo (Liber Genesis 13, 11)

  • Abram habitavit in terra Chanaan Loth moratus est in oppidis quæ erant circa Jordanem et habitavit in Sodomis (Liber Genesis 13, 12)

  • dixitque Dominus ad Abram postquam divisus est Loth ab eo leva oculos tuos et vide a loco in quo nunc es ad aquilonem et ad meridiem ad orientem et ad occidentem (Liber Genesis 13, 14)


“Que Jesus reine sempre soberano no seu coração e o faça cada vez mais digno de seus divinos dons.” São Padre Pio de Pietrelcina