Księga Hioba, 6
4. Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije, strach przed Bogiem na mnie naciera.
4. Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije, strach przed Bogiem na mnie naciera.
W rozdziale 6 pracy postać nadal wyraża swoją udrękę i smutek w obliczu trudnych okoliczności. Żałuje swojej sytuacji i bólu, ale także kwestionuje pomoc, jaką otrzymuje od swoich przyjaciół i prawości Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w pracy 6:
Psalm 38:6: „Jestem zakrzywiony, jestem bardzo sprytna, lamentuję przez cały dzień”. Ten werset opisuje uczucie udręki i rozpaczy, jaką odczuwa praca w obliczu swoich udręk. Czuje się pochylony pod ciężarem bólu i ciągle żałuje.
Psalm 42:5: „Dlaczego jesteś zabity, o moją duszę i dlaczego jesteście we mnie zaniepokojeni? Czekaj w Bogu, bo nadal będę cię chwalić za zbawienie w twojej obecności”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu, nawet w trudnych okolicznościach. Zachęca do czekającego w Bogu i chwalenia go za zbawienie, które oferuje.
Psalm 69:29: „Ale jestem zaniepokojony i bolesny; niech wasza pomoc, Boże, wstań”. Ten werset jest modlitwą o pomoc i pomaga w niepokoju. Jest to prośba o pomoc Bogu w czasach wielkiego cierpienia, podobnie jak Job w rozdziale 6.
Izajasza 53:3: Został pogardzany i najbardziej odrzucony wśród ludzi; człowiek bólu i kto wie, co to znaczy cierpieć; i jako jeden z nich ukrywa się twarz, był pogardzany, a my nie udało nam się ”. Ten werset mówi o Jezusie, który również doświadczył bólu i odrzucenia. Jest przykładem kogoś, kto cierpiał niesprawiedliwie i rozumie ból, przed którym stoi praca.
Rzymian 8:18: „Dla mnie jestem pewien, że dolegliwości obecnego czasu nie są porównywane z chwałą, która zostanie w nas ujawniona”. Werset ten zachęca do spojrzenia poza obecne dolegliwości i miał nadzieję w przyszłej chwale, którą Bóg obiecuje. Jest to przesłanie zachęty do pracy i wszystkich, którzy mają trudności w swoim życiu.
“Tente percorrer com toda a simplicidade o caminho de Nosso Senhor e não se aflija inutilmente.” São Padre Pio de Pietrelcina