Księga Psalmów, 38
22. Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
22. Nie opuszczaj mnie, Panie, mój Boże, nie bądź daleko ode mnie!
Psalm 38 jest modlitwą pokuty i błagania miłosierdzia, w którym psalmista rozpoznaje swoją winę i wzywa Boga pomoc w trakcie cierpienia. Wybrane wersety są powiązane z takimi tematami, jak ból, dolegliwość, pokuta i zaufanie do Boga.
Psalm 6:2: „Jest na mnie miłosierdzie, Panie, ponieważ czuję się słaby; Sarah, Panie, ponieważ moje kości są wstrząśnięte”. Podobnie jak Psalmista w Psalmie 38, psalmista w Psalmie 6 wzywa do miłosierdzia i uzdrawiania swojego bólu i cierpienia.
Psalm 25:18: „Spójrz na moje dolegliwość i moje cierpienie i wybacz wszystkie moje grzechy”. Ten werset pokazuje pokorę psalmisty do rozpoznania jego poczucia winy i proszenia przebaczenia, motywu obecnego w Psalmie 38.
Psalm 51:10: „Stwarza we mnie, Boże, czyste serce i odnawia we mnie niezachwianego ducha”. Ten werset jest modlitwą pokuty i pragnienia oczyszczenia serca, związaną z tematem pokuty i wyznania grzechów obecnych w Psalmie 38.
Psalm 116:1-2: „Kocham Pana, ponieważ słyszy mój głos i moje błagania. Bo pochyla mnie uszy, więc przez całe życie go powołam”. Ten werset pokazuje pewność siebie i wiarę psalmisty w Bogu, temat obecny w Psalmie 38, kiedy psalmista wzywa pomoc i wyzwolenie z cierpienia.
Psalm 147:3: „Leczy tych złamanym sercem i dba o swoje rany”. Ten werset pokazuje współczucie i troskę Boga dla tych, którzy cierpią, temat obecny w Psalmie 38, w którym psalmista wzywa do uzdrowienia i wyzwolenia z powodu jego bólu i cierpienia.
“Para consolar uma alma na sua dor, mostre todo o bem que ela ainda pode fazer”. São Padre Pio de Pietrelcina