Liber Deuteronomii, 2

1. profectique inde venimus in solitudinem quæ ducit ad mare Rubrum sicut mihi dixerat Dominus et circumivimus montem Seir longo tempore

2. dixitque Dominus ad me

3. sufficit vobis circumire montem istum ite contra aquilonem

4. et populo præcipe dicens transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau qui habitant in Seir et timebunt vos

5. videte ergo diligenter ne moveamini contra eos neque enim dabo vobis de terra eorum quantum potest unius pedis calcare vestigium quia in possessionem Esau dedi montem Seir

6. cibos emetis ab eis pecunia et comedetis aquam emptam haurietis et bibetis

7. Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum novit iter tuum quomodo transieris solitudinem hanc magnam per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus et nihil tibi defuit

8. cumque transissemus fratres nostros filios Esau qui habitabant in Seir per viam campestrem de Helath et de Asiongaber venimus ad iter quod ducit in desertum Moab

9. dixitque Dominus ad me non pugnes contra Moabitas nec ineas adversum eos prœlium non enim dabo tibi quicquam de terra eorum quia filiis Loth tradidi Ar in possessionem

10. Emim primi fuerunt habitatores ejus populus magnus et validus et tam excelsus ut de Enacim stirpe

11. quasi gigantes crederentur et essent similes filiorum Enacim denique Moabitæ appellant eos Emim

12. in Seir autem prius habitaverunt Horim quibus expulsis atque deletis habitaverunt filii Esau sicut fecit Israël in terra possessionis suæ quam dedit ei Dominus

13. surgentes ergo ut transiremus torrentem Zared venimus ad eum

14. tempus autem quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared triginta octo annorum fuit donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris sicut juraverat Dominus

15. cujus manus fuit adversum eos ut interirent de castrorum medio

16. postquam autem universi ceciderunt pugnatores

17. locutus est Dominus ad me dicens

18. tu transibis hodie terminos Moab urbem nomine Ar

19. et accedens in vicina filiorum Ammon cave ne pugnes contra eos nec movearis ad prœlium non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon quia filiis Loth dedi eam in possessionem

20. terra gigantum reputata est et in ipsa olim habitaverunt gigantes quos Ammanitæ vocant Zomzommim

21. populus magnus et multus et proceræ longitudinis sicut Enacim quos delevit Dominus a facie eorum et fecit illos habitare pro eis

22. sicut fecerat filiis Esau qui habitant in Seir delens Horreos et terram eorum illis tradens quam possident usque in præsens

23. Eveos quoque qui habitabant in Aserim usque Gazam Cappadoces expulerunt qui egressi de Cappadocia deleverunt eos et habitaverunt pro illis

24. surgite et transite torrentem Arnon ecce tradidi in manu tua Seon regem Esebon Amorreum et terram ejus incipe possidere et committe adversum eum prœlium

25. hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos qui habitant sub omni cælo ut audito nomine tuo paveant et in morem parturientium contremescant et dolore teneantur

26. misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Seon regem Esebon verbis pacificis dicens

27. transibimus per terram tuam publica gradiemur via non declinabimus neque ad dextram neque ad sinistram

28. alimenta pretio vende nobis ut vescamur aquam pecunia tribue et sic bibemus tantum est ut nobis concedas transitum

29. sicut fecerunt filii Esau qui habitant in Seir et Moabitæ qui morantur in Ar donec veniamus ad Jordanem et transeamus in terram quam Dominus Deus noster daturus est nobis

30. noluitque Seon rex Esebon dare nobis transitum quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum ejus et obfirmaverat cor illius ut traderetur in manus tuas sicut nunc vides

31. dixitque Dominus ad me ecce cœpi tradere tibi Seon et terram ejus incipe possidere eam

32. egressusque est Seon obviam nobis cum omni populo suo ad prœlium in Jesa

33. et tradidit eum Dominus Deus noster nobis percussimusque eum cum filiis et omni populo suo

34. cunctasque urbes in tempore illo cepimus interfectis habitatoribus earum viris ac mulieribus et parvulis non reliquimus in eis quicquam

35. absque jumentis quæ in partem venere prædantium et spoliis urbium quas cepimus

36. ab Arœr quæ est super ripam torrentis Arnon oppido quod in valle situm est usque Galaad non fuit vicus et civitas quæ nostras effugeret manus omnes tradidit Dominus Deus noster nobis

37. absque terra filiorum Ammon ad quam non accessimus et cunctis quæ adiacent torrenti Jeboc et urbibus montanis universisque locis a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster