2 Księga Samuela, 11
26. Żona Uriasza dowiedziawszy się, że Uriasz, jej mąż, umarł, opłakiwała swego pana.
26. Żona Uriasza dowiedziawszy się, że Uriasz, jej mąż, umarł, opłakiwała swego pana.
Rozdział 11 Księgi 2 Samuela donosi o upadku króla Dawida, który zgrzeszył, gdy zaangażował się w Batszebę, żoną Uriaha, jednego z jego żołnierzy. Rozdział mówi także, w jaki sposób David próbował zakryć swój grzech, wysyłając Uriasza na linię frontu bitwy, gdzie został zabity. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Samuela 11:
2 Samuela 12:7-9: „Wtedy Nathan powiedział do Dawida: jesteś człowiekiem! Tak mówi Pan, Bóg Izraela: namaściłem cię króla nad Izraelem i udzieliłem was z rąk Saul; wasz Panie i kobiety z kobiet Wasz Pan w twoich ramionach, a ja nadal dałem wam dom Izraela i Judę; a jeśli to jest mało, czy takie rzeczy i takie rzeczy dodają? ” Prorok Nathan konfrontuje się z Dawidem nad swoim grzechem i upomina go za złamanie przymierza z Bogiem.
2 Samuel 12:13: „Wtedy Dawid powiedział do Nathana: zgrzeszyłem przeciwko Panu. A Nathan powiedział do Dawida: Pan również wybaczył wasz grzech; nie umrzecie”. Dawid uznaje swój błąd i prosi Boga o przebaczenie.
2 Samuel 12:14: „Jednak z tym miejscem, które wrogowie Pana bluźnierskiego, także syna, który się urodził, z pewnością umrze”. Nawet wybaczona, Dawid wciąż cierpi na konsekwencje swojego grzechu.
2 Samuel 12:24-25: „I pocieszył Batszebę, żonę Uriaha, dla jej męża i zabrała ją za żonę; dała mu syna, ale Pan nie pozwolił mu żyć. Dał mu imię: Salomon. I Pan go kochał. ” David House z Batszebą i ich synem, Salomonem, zostaje przyszłym królem Izraela.
2 Samuel 12:26-27: „Joab skoczył przeciwko Rabá z synów Ammon i zabrał królewskie miasto. Następnie Joab wysłał posłańców do Dawida, mówiąc: walczyłem z Rabá i wziąłem wody miasta”. Rozdział kończy się Joabem, wygrywając bitwę z Rabá, zwycięstwo, które Dawid prawdopodobnie poprowadziłby, gdyby nie zgrzeszył.
“Tenhamos sempre horror ao pecado mortal e nunca deixemos de caminhar na estrada da santa eternidade.” São Padre Pio de Pietrelcina