Księga Rodzaju, 50

5. że mój ojciec zobowiązał mnie przysięgą do spełnienia takiego polecenia: Gdy umrę, pochowasz mnie w moim grobie, który sobie przygotowałem w kraju Kanaan. Niech mi więc teraz będzie wolno udać się tam, abym mógł pochować mego ojca, a potem wrócę.

Aiheeseen liittyvät säkeet Księga Rodzaju, 50:

Genesis 50 to ostatni rozdział Księgi Rodzaju i umów się głównie na śmierć Jakuba i ostatecznego rozwiązania Józefa i jego braci. Niektóre ważne tematy obejmują żałobę i pojednanie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:

Ecclesiastes 3:4: „Jest czas płakać i czas się śmiać; czas zebrać i tańczyć”. Ten werset mówi o cyklicznej naturze życia oraz o tym, jak żałoby i płacze są jego naturalną częścią. Odnosi się do historii Genesis 50, w której bohaterowie stoją przed śmiercią ojca i radzą sobie z jego emocjami.

2 Koryntian 1:3-4: „Błogosławiony Boga i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierni i Boga wszelkiego pocieszenia, który pociesza nas we wszystkich naszych udrękach, aby po pocieszeniu otrzymujemy od Boga, Możemy pocieszyć tych, którzy przechodzą udręki. ” Ten werset mówi o tym, jak Bóg jest Bogiem pocieszenia i jak może pomóc nam przezwyciężyć nasze udręki i pocieszyć innych, którzy je przechodzą. Odnosi się do historii Genesis 50, w której Józef i jego bracia pocieszają się śmiercią Jakuba.

Rzymian 12:18: „Jeśli to możliwe, to, ile to zależy od ciebie, dąży do pokoju ze wszystkimi ludźmi”. Ten werset mówi o znaczeniu pokoju i pojednania w naszych związkach. Odnosi się do historii Genesis 50, w której Józef i jego bracia w końcu pogodzają po latach konfliktu.

Efezjan 4:32: „Wcześniej błaganie o siebie, współczując, wybaczając wam wzajemnie, jak Bóg wybaczył wam w Chrystusie”. Ten werset mówi o znaczeniu przebaczenia w naszych związkach. Odnosi się do historii Genesis 50, w której Józef przebacza swoim braciom za to, co mu zrobili w przeszłości.

Mateusza 5:4: „Błogosławieni są ci, którzy płaczą, ponieważ zostaną pocieszeni”. Ten werset jest częścią błogosławieństwa Jezusa i mówi o tym, jak ci, którzy płaczą, będą pocieszeni. Odnosi się do historii Genesis 50, w której bohaterowie stoją przed śmiercią Jacoba i radzą sobie z emocjami żałoby.