Löydetty 1736 Tulokset: eis

  • cumque dimissa esset synagoga secuti sunt multi Judæorum et colentium advenarum Paulum et Barnaban qui loquentes suadebant eis ut permanerent in gratia Dei (Actus Apostolorum 13, 43)

  • et dicentes viri quid hæc facitis et nos mortales sumus similes vobis homines adnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum qui fecit cælum et terram et mare et omnia quæ in eis sunt (Actus Apostolorum 14, 14)

  • tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba Judam qui cognominatur Barsabban et Silam viros primos in fratribus (Actus Apostolorum 15, 22)

  • Paulus autem rogabat eum qui discessisset ab eis a Pamphilia et non isset cum eis in opus non debere recipi eum (Actus Apostolorum 15, 38)

  • cum autem pertransirent civitates tradebant eis custodire dogmata quæ erant decreta ab apostolis et senioribus qui essent Hierosolymis (Actus Apostolorum 16, 4)

  • ut autem visum vidit statim quæsivimus proficisci in Macedoniam certi facti quia vocasset nos Deus evangelizare eis (Actus Apostolorum 16, 10)

  • et cum multas plagas eis inposuissent miserunt eos in carcerem præcipientes custodi ut diligenter custodiret eos (Actus Apostolorum 16, 23)

  • cumque perduxisset eos in domum suam adposuit eis mensam et lætatus est cum omni domo sua credens Deo (Actus Apostolorum 16, 34)

  • Paulus autem dixit eis cæsos nos publice indemnatos homines romanos miserunt in carcerem et nunc occulte nos eiciunt non ita sed veniant (Actus Apostolorum 16, 37)

  • secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos et per sabbata tria disserebat eis de scripturis (Actus Apostolorum 17, 2)

  • et quidam ex eis crediderunt et adiuncti sunt Paulo et Silæ et de colentibus gentilibusque multitudo magna et mulieres nobiles non paucæ (Actus Apostolorum 17, 4)

  • et multi quidem crediderunt ex eis et gentilium mulierum honestarum et viri non pauci (Actus Apostolorum 17, 12)


“Subamos sem nos cansarmos, sob a celeste vista do Salvador. Distanciemo-nos das afeições terrenas. Despojemo-nos do homem velho e vistamo-nos do homem novo. Aspiremos à felicidade que nos está reservada.” São Padre Pio de Pietrelcina