Księga Psalmów, 120

7. Gdy ja mówię o pokoju, tamci prą do wojny.

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 120:

Psalm 120 to psalm lamentacji, który wyraża udrękę i ból psalmisty w obliczu zła i otaczającego go kłamstwa. Wzywa pomoc i ochronę Bogu, prosząc Pana, aby uwolnił go z kłamców i wprowadzając w błąd języki. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Psalmie 120:

Przysłów 6:16-19: „Sześć rzeczy, których Pan nienawidzi, a siódma jego duszy obrzydliwość: wyniosłe oczy, kłamcyjny język, ręce, które rozlewają niewinną krew, serce, które planuje niegodziwe projekty, pędzące stopy biegnące do zła, fałszywy świadek, który wypowiada się Kłamstwa i jakie są walki między braćmi. ” Ten werset dotyczy tego samego pytania, co kłamający język, który jest poruszany w Psalmie 120.

Psalm 52:2: „Dlaczego chwały w zło, o potężnym człowieku? Bo Boża dobroć jest kontynuowana”. Psalm 52 mówi także o mocy języka dla dobra lub zła i podkreśla dobroć Boga jako odpowiedź na niegodziwość człowieka.

Jakub 3:5-6: „Więc język jest małym członkiem i chwali się wielkimi rzeczami. Zobacz, jak wielkie lasy o małym ogniu ognia. Nasi członkowie i zanieczyszczanie całego ciała i rozpalę natury i jest zapalony piekłem. " Ten werset podkreśla wpływ i moc języka oraz sposób, w jaki można go używać do zła, jak wyraża się go w Psalmie 120.

Psalm 31:18: „Zamknij się przed Panem Boga, bo dzień Pana jest blisko; bo Pan przygotował ofiarę i uświęcił swoich gości”. Werset ten mówi o znaczeniu uciszania przed Bogiem, rozpoznawaniu Jego świętości i mocy. Można to interpretować jako odpowiedź na płacz Psalmu w poszukiwaniu boskiej ochrony w Psalmie 120.

Psalm 140:1: „Wyprowadź mnie, Panie, złego człowieka; trzymaj mnie przed brutalnym człowiekiem”. Psalm 140 jest także psalmem lamentacji, który wymaga boskiej ochrony przed niegodziwością ludzi. Odnosi się do Psalmu 120 w celu wyrażania tej samej udręki i bólu psalmisty w obliczu otaczającej go niesprawiedliwości i przemocy.