Księga Psalmów, 59

4. Bo oto czyhają na moje życie, możni przeciw mnie spiskują, a we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, o Panie,

Stihovi vezani uz Księga Psalmów, 59:

Psalm 59 jest psalmem lamentacji Dawida, w którym płacze do Boga, aby uwolnić go od swoich wrogów, którzy go prześladują. Opisuje swoich wrogów jako stado głodnych psów, które nosiły i otaczają jego dom. Dawid ufa Bogu, aby go chronić i zniszczyć swoich wrogów. Szyjając całą Biblię, okazało się, że pięć wersetów związanych z tematami pokrytych Psalm 59 jest bliznowo w tematy rozdziału:

Przysłów 25:21-22: „Jeśli twój wróg jest głodny, daj mu chleb do jedzenia; jeśli pragnie, daj mu wodę do picia. Za to, że będziesz wlać żar w jego głowę, a Pan cię nagrodzi”. Ten werset pokazuje, że odpowiedź Dawida na prześladowanie jego wrogów musi być raczej życzliwość niż zemsta.

1 Samuel 24:10: „Oto tego dnia widziałeś oczami, które Pan dzisiaj dał ci ręce w tej jaskini; i powiedzieli mi, żebym cię zabił, ale oszczędziłem, mówiąc: nie rozszerzę, że nie rozszerzę Moja ręka przeciwko My Pana, bo jest to namaszczone Pana ”. W tym wersecie David demonstruje swoją pobożność i szacunek dla króla Saul, nawet gdy był jego wrogiem.

Przysłów 21:30: „Nie ma mądrości, inteligencji, żadnej rady przeciwko Panu”. Dawid ufa Bogu, aby go chronić i zniszczyć swoich wrogów, ponieważ wie, że nie ma większej mocy niż Pana.

Rzymian 12:19: „Nie pomścicie się, ukochani, ale dajcie gniew Bożym, bo jest to napisane, moja zemsta; nagrodzę, powiedz Panu”. Ten werset wzmacnia ideę, że Dawid powinien zemścić się na rękach Boga.

Psalm 34:17: „Sprawiedliwy wołać, a Pan je słyszy i dostarcza z całej swojej udręki”. Ten werset pokazuje, że Dawid może zaufać Bogu, że go usłyszy i udzieli mu od jego dolegliwości.