Stihovi vezani uz Księga Wyjścia, 19:
Exodus 19 dotyczy momentu, w którym Bóg objawia się ludowi Izraela na górze Synaj. Poinstruuje Mojżesza, aby wspinał się na górę i otrzymał przykazania prawa, aby ludzie wiedzieli, jak zachowywać się przed boską obecnością. Rozdział jest naznaczony silnym poczuciem świętości i strachu i pokazuje, jak Bóg komunikuje się bezpośrednio i silnie. Z tej założenia możemy znaleźć następujące powiązane wersety:
Psalm 68:8: „Ziemia zadrżała, a niebiosa kapały przed twarzą Boga; sam Synaj drżał przed twarzą Boga, Boga Izraela”. Ten werset opisuje intensywność boskiej obecności na górze Synaj, jakby było to zdarzenie sejsmiczne, które wstrząsnęło całym regionem.
Mateusza 5:17: „Nie myśl, że przybyłem, aby odwołać prawo lub proroków; nie przyszedłem się odwołać, przyszedłem”. Jezus w swoim mowie kazania potwierdza znaczenie prawa Bożego jako przewodnika po ludzkim postępowaniu, jak objawiono Mojżeszowi na górze Synaj.
Hebrajczyków 12:18-21: „Ponieważ nie przyszedłeś do wyczuwalnego ognia, ani ciemności, ani burzy, ani do dźwięku trąbki, ani do głosu słów, które usłyszeli, że poprosili ich, aby z nimi nie mówili już; nie mogli znieść tego, co zostało im zamówione: jeśli zwierzę nie dotknie wzgórza, zostanie ukamienowane. ” Ten fragment Nowego Testamentu odnosi się do momentu, w którym Bóg zwrócił się do Mojżesza na górze Synaj, opisując świętość i strach, które wiązały się z tym doświadczeniem.
Dzieje 7:38: „To właśnie było wśród zboru na pustyni, z aniołem, który rozmawiał z nim na górze Synaj i z naszymi rodzicami, i otrzymał żywe słowa, aby ich nie przekazywać”. Werset ten odnosi się do Mojżesza jako pośredników między Bogiem a ludem Izraela, który otrzymał boskie prawa bezpośrednio na górze Synaj i przekazał je innym.
Objawienie 19:16: „W swojej roli i uda napisał to imię: król królów i Lord of Lords”. Ten werset opisuje boską postać Jezusa, która jest reprezentowana jako Najwyższy Król, który rządzi wszelkim stworzeniem, w tym prawem, które zostało objawione Mojżeszowi na górze Synaj.