List do Tytusa, 1

13. Świadectwo to jest zgodne z prawdą. Dlatego też karać ich surowo, aby wytrwali w zdrowej wierze,

Stihovi vezani uz List do Tytusa, 1:

Tytus 1 odnosi się do cech niezbędnych dla przywódców kościoła, w tym biskupów i starszych. Paweł podkreśla znaczenie posiadania liderów, którzy są winy w swoim zachowaniu i nauczaniu oraz którzy są w stanie obalić tych, którzy uczą fałszywe doktryny. Ponadto podkreśla potrzebę liderów, którzy są dobrymi administratorami i mogą prowadzić swoje rodziny. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Tytus 1:

1 Tymoteusza 3:2: „Dlatego konieczne jest, aby biskup był nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, ostrożny, uczciwy, gościnny i zdolny do nauczania”. Werset ten koncentruje się na cechach potrzebnych do bycia biskupem, w tym nienagannym zachowaniem, dobrym zachowaniem i możliwością nauczania.

1 Piotra 5:2: „Nakarm stado Boga, które jest wśród was, nie przez zawstydzenie, ale spontanicznie, jak Bóg chce; nie przez obrzydliwą chciwość, ale ze dobrej woli”. Ten werset podkreśla znaczenie dobrowolnego prowadzenia stada Boga i z dobrymi intencjami, a nie motywowanymi chciwością.

1 Tymoteusza 3:4-5: „Musi dobrze rządzić własnym domem, mając swoje dzieci w podporządkowaniu się, z całym szacunkiem, ponieważ jeśli ktoś nie będzie w stanie rządzić swoim własnym domem, w jaki sposób zajmie się Kościołem Bożym?” Werset ten podkreśla znaczenie lidera posiadającego umiejętności przywódcze we własnej rodzinie przed prowadzeniem kościoła.

Tytus 2:7: „We wszystkim daje na przykład dobre prace; w doktrynie pokazuje uczciwość, trzeźwość”. Ten werset mówi o znaczeniu posiadania uczciwości i trzeźwości w doktrynie, a także o dobrym przykładu poprzez dobre uczynki.

2 Tymoteusza 2:15: „Spróbuj przedstawić cię Bogu zatwierdzonemu, jako robotnik, który nie musi się wstydzić, co dobrze zarządza słowem prawdy”. Ten werset podkreśla znaczenie dobrze radzenia sobie z słowem prawdy i zatwierdzania przez Boga jako bezwstydnego robotnika.