Mądrość Syracha, 6

1. Jak złe imię powoduje wstyd i niesławę, tak nieszczęście spotka grzeszącego obłudą.

2. Nie wydawaj się na pastwę swych pożądliwości, żeby nie poszarpały twej duszy, jak rozwścieczone zwierzę.

3. Zjedzą z ciebie liście, zmarnują owoce, a potem zostawią cię jak uschnięte drzewo.

4. Każdą swą ofiarę niszczą ślepe żądze i czynią ją pośmiewiskiem dla okrutnych wrogów.

5. Słowem miłym pomnaża się przyjaciół i nikt nie stroni od ust dobrze mówiących.

6. Miej wielu takich, co cię pozdrawiają życzliwie, lecz ufaj w pełni jednemu na tysiąc.

7. Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, najpierw go wypróbuj. Nie obdarzaj go zbyt szybko swoim zaufaniem.

8. Niektórzy stają się przyjaciółmi, bo tak im wygodnie, lecz przestają być nimi, gdy znajdziesz się w biedzie.

9. Niejeden przyjaciel staje się z czasem wrogiem i ujawnia wasze spory ku twemu zawstydzeniu.

10. Bywają przyjaciele jako goście przy stole, ale za dni ucisku nie znajdziesz ich nigdzie.

11. Gdy dobrze ci się wiedzie, wtedy jest jakby drugim tobą, gdy w nieszczęście popadniesz – odchodzi od ciebie.

12. Gdy znajdziesz się w biedzie, przeciw tobie się zwróci, albo przynajmniej skryje się przed tobą.

13. Trzymaj się z dala od swoim wrogów, a wobec przyjaciół miej się na baczności.

14. Wierny przyjaciel – to jak bezpieczne schronienie kto znajdzie takiego – to jakby skarb posiadł.

15. Na przyjaciela wiernego nie ma żadnej ceny, nic nie jest w stanie jemu dorównać.

16. Wierny przyjaciel jest balsamem życia, znajduje go ten tylko, kto boi się Boga.

17. Kto boi się Pana, znajdzie przyjaźń prawdziwą, i jakim on sam jest, takim jego przyjaciel.

18. Synu mój, od wczesnej młodości słuchaj nauk, a będziesz posiadał mądrość do późnej starości.

19. Oracz i siewca pole uprawia w nadziei, że zbierze kiedyś należyte plony: potrudzisz się trochę, lecz ucieszą cię wkrótce owoce twej pracy.

20. Twarda jest mądrość dla głupców i ten, kto nieroztropny, nigdy w niej nie wytrwa.

21. Ciąży mu niczym kamień olbrzymi, którego on czym prędzej chciałby się pozbyć.

22. Bo karność zgodnie ze swą nazwą nie jest wygodna dla każdego człowieka.

23. Posłuchaj mnie, mój synu, przyjmij mą naukę i nie odrzucaj rad moich.

24. Włóż swoje nogi w jej pęta, na szyję pozwól sobie włożyć jej jarzmo.

25. Weź jej ciężar na swe ramiona i podźwignij, i nie narzekaj tak bardzo na jej więzy.

26. Całym sercem staraj się do niej dotrzeć, wszystkimi siłami trzymaj się jej drogi.

27. Pytaj, badaj i szukaj, a znajdziesz, a gdy ją już posiądziesz, nie daj jej sobie wyrwać!

28. Bo w niej znajdziesz w końcu odpocznienie, a ona będzie ci samą radością.

29. Jej więzy zapewnią ci bezpieczne schronienie, a jej jarzmo – szczero–złotą ozdobę.

30. Ozdobą ze złota będzie ci jej jarzmo, a pęta – okażą się ze złotych nici.

31. Przyodziejesz się w nią jak w szatę wspaniałą, włożysz ją sobie na skronie jak drogą koronę.

32. Jeżeli tylko zechcesz, mój synu, możesz posiąść mądrość, mądrym będziesz, jeśli zapragniesz tego całym sercem.

33. Jeśli jesteś gotów słuchać, otrzymasz mądre wskazania, nadstaw tylko uszu, a staniesz się mądry.

34. Śpiesz chętnie na zgromadzenia starszych i przyłączaj się do każdego, kto już jest mądry.

35. Słuchaj chętnie każdej zbożnej mowy, staraj się zapamiętać każde mądre zdanie.

36. Przypatruj się pilnie temu, który mądrość posiada, niech twoje stopy przekraczają często jego progi.

37. I rozważaj ciągle przykazania Pana, I zastanawiaj się nad nakazami Jego. Pan bowiem umocni twoje serce i będzie ci dana mądrość, której tak pożądasz.