Talált 32 Eredmények: Szimei

  • Synowie Gerszona: Libni i Szimei, według ich rodzin. (Księga Wyjścia 6, 17)

  • Imiona zaś synów Gerszona według ich rodzin: Libni i Szimei. (Księga Liczb 3, 18)

  • Amnon miał jednak przyjaciela imieniem Jonadab, syna Szimei, brata Dawida. Jonadab był człowiekiem bardzo przebiegłym. (2 Księga Samuela 13, 3)

  • Lecz Jonadab, syn Szimei, brata Dawidowego, powiedział: Niech Pan mój nie mówi, że wszyscy młodzi synowie królewscy zostali zabici. Raczej zginął sam Amnon, do niego bowiem Absalom czuł nienawiść od czasu zgwałcenia przez niego jego siostry Tamar. (2 Księga Samuela 13, 32)

  • Król Dawid przybył do Bachurim. A oto wyszedł stamtąd pewien człowiek. Był on z rodziny należącej do domu Saula. Nazywał się Szimei, syn Gery. Posuwając się naprzód, przeklinał (2 Księga Samuela 16, 5)

  • Szimei przeklinając wołał w ten sposób: Precz, precz, krwawy człowieku i niegodziwcze! (2 Księga Samuela 16, 7)

  • I tak Dawid posuwał się naprzód wraz ze swymi ludźmi. Szimei natomiast szedł zboczem wzniesienia obok i przeklinał, ciskając kamieniami i rzucając ziemią. (2 Księga Samuela 16, 13)

  • Również Szimei, syn Gery, Beniaminita, pochodzący z Bachurim, spieszył razem z Judą na spotkanie króla Dawida. (2 Księga Samuela 19, 17)

  • Popłynęła tratwa dla przywiezienia królewskiej rodziny, aby ta mogła uczynić to, co uzna za słuszne. Tymczasem Szimei, syn Gery, upadł na twarz przed królem, gdy miał przeprawiać się przez Jordan (2 Księga Samuela 19, 19)

  • Do rozmowy wtrącił się Abiszaj, syn Serui: Czy nie powinien umrzeć Szimei, dlatego że pomazańca Pańskiego obrzucił przekleństwami? (2 Księga Samuela 19, 22)

  • Kiedy urągał Izraelitom, zabił go Jonatan, syn Szimei, brata Dawida. (2 Księga Samuela 21, 21)

  • Ale kapłan Sadok i Benajasz, syn Jojady, prorok Natan oraz Szimei i Rei, jak też bohaterowie Dawida, nie sprzyjali Adoniaszowi. (1 Księga Królewska 1, 8)


“Queira o dulcíssimo Jesus conservar-nos na Sua graça e dar-nos a felicidade de sermos admitidos, quando Ele quiser, no eterno convívio…” São Padre Pio de Pietrelcina