2 Księga Królewska, 11

1. Kiedy Atalia, matka Ochozjasza, dowiedziała się, że syn jej umarł, zabrała się do wytępienia całego potomstwa królewskiego.

2. Lecz Joszeba, córka króla Jorama, siostra Ochozjasza, zabrała Joasza, syna Ochozjasza - wyniósłszy go potajemnie spośród mordowanych synów królewskich - i przed wzrokiem Atalii skryła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, tak iż nie został zabity.

3. Przebywał więc z nią sześć lat ukryty w świątyni Pańskiej, podczas gdy Atalia rządziła w kraju.

4. W siódmym roku Jojada polecił sprowadzić setników, Karyjczyków i straż przyboczną, przyprowadził ich do siebie w świątyni Pańskiej. Zawarł z nimi układ i kazał im złożyć przysięgę [w świątyni] Pańskiej, i pokazał im syna królewskiego.

5. Następnie wydał im taki rozkaz: Oto rozkaz, który macie wykonać. Jedna trzecia z was, podejmujących służbę w szabat, ma trzymać straż przy pałacu królewskim.

6. Jedna trzecia przy Bramie Sur. Jedna trzecia przy bramie za strażą. Trzymajcie kolejno straż nad pałacem.

7. Dwa oddziały z was wszystkich - schodzących ze służby w szabat - mają trzymać straż w świątyni Pańskiej przy królu.

8. Otoczcie w krąg króla, każdy z bronią w ręku! Kto by chciał wtargnąć w szeregi, niech zginie! Bądźcie przy królu, dokądkolwiek się uda!

9. Setnicy wykonali wszystko, jak im rozkazał kapłan Jojada. Każdy wziął swoich ludzi - tak tych, co podejmują służbę w szabat, jak i tych, co w szabat z niej schodzą, i przyszli do kapłana Jojady.

10. Kapłan zaś wręczył setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które były w świątyni Pańskiej.

11. Straż przyboczna ustawiła się naokoło króla - każdy z bronią w ręku - od węgła południowego świątyni aż do północnego, przed ołtarzem i świątynią.

12. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i [wręczył] świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: Niech żyje król!

13. Słysząc wrzawę ludu, Atalia udała się do ludu, do świątyni Pańskiej.

14. Spojrzała: a oto król stoi przy kolumnie - zgodnie ze zwyczajem, dowódcy i trąby naokoło króla, cały lud kraju raduje się i dmie w trąby. Atalia więc rozdarła szaty i zawołała: Spisek! Spisek!

15. Wtedy kapłan Jojada wydał rozkaz setnikom dowodzącym wojskiem, polecając im: Wyprowadźcie ją ze świątyni poza szeregi, a gdyby ktoś za nią szedł, niech zginie od miecza! Mówił bowiem kapłan: Nie powinna zginąć w świątyni Pańskiej.

16. Pochwycono ją, i gdy weszła na drogę, którą wjeżdżają konie ku pałacowi, została tam zabita.

17. Jojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, by byli ludem Pańskim, [ oraz między królem a ludem ].

18. Po czym cały lud kraju wyruszył do świątyni Baala i zburzył ją. Ołtarze jej i posągi potłuczono całkowicie, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. I ustanowił kapłan [Jojada] straż nad świątynią Pańską.

19. Następnie wziął setników, Karyjczyków, straż przyboczną i cały lud kraju. Wyprowadzili króla ze świątyni Pańskiej i wkroczyli przez Bramę Straży do pałacu królewskiego. Tak więc [Joasz] zasiadł na tronie królewskim.

20. Cały lud kraju radował się, a miasto zażywało spokoju. Atalię zaś zabito mieczem w pałacu króla.

Versi relativi a 2 Księga Królewska, 11:

Rozdział 11 Księgi 2 Kings donosi o powstaniu Joasa na tron Judy po śmierci Atalii, który uzurpował tron i próbował zniszczyć potomstwo Dawida. Rozdział podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida i wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 królach 11:

2 Samuel 7:16: „Twoja dynastia i twoje królestwo będą stanowcze na zawsze przede mną; twój tron zostanie założony na zawsze”. Ten werset jest obietnicą Boga dla Dawida, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.

Psalm 132:11-12: „Pan ma przysięgę Dawidowi, zdecydowaną przysięgę, że nie odwołał:„ Połoczę jednego z jego potomków na jego tronie. Jeśli jego dzieci są wierne mojemu przymierze i świadectwa, których uczę, które uczę, które uczę oni, ich dzieci będą królami na zawsze na swoim tronie. ”„ Ten psalm mówi o obietnicy Boga Dawidowi, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.

Psalm 146:3-4: „Nie ufaj książętom, zwykłym śmiertelnikom, niezdolnym do ocalenia. Kiedy idzie ich duch, wracają do pyłu; tego samego dnia ich plany się skończyły”. Ten Psalm mówi o znaczeniu zaufania Bogu, a nie ludzkim władcom. Historia Joása podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida, ale także podkreśla wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy.

1 Królowie 1:50-51: „Adonias bał się Salomona i wstał, poszedł i przylgnął do końca ołtarza. Więc Salomon wiedział, że Adonijah się go bał, i gdyby go szukał. Adonias był i był dumny przed Salomonem , a Salomon powiedział do niego: „Idź do domu”. „Ten werset opisuje sytuację, w której mężczyzna szuka schronienia na ołtarzu świątyni. Jest to istotne w kontekście historii Joása, w której jest koronowany w świątyni, a prawdziwą linię jest chroniona przez kapłanów i strażników świątynnych.

1 Kronik 9:27: „Spędzili noc w domu Bożym, ponieważ mieli obowiązek zatrzymać go i otwierać swoje drzwi każdego ranka”. Ten werset opisuje obowiązki tragarzy świątyni. Historia 1 Kronik 9 mówi o lud Izraela, którzy wraca z wygnania babilońskiego i ich reorganizację jako naród. Werset, o którym mowa, podkreśla znaczenie tragarzy świątynnych w celu utrzymania bezpieczeństwa i integralności świętego miejsca. Porterzy byli odpowiedzialni za obserwowanie drzwi, pozwalając tylko tym, którzy byli autoryzowani i zapewnianie, że wszystko w świątyni jest w porządku. Ten werset pokazuje, w jaki sposób organizacja i dyscyplina były ważne w wielbieniu Boga.

Versi relativi a 2 Księga Królewska, 11:

Links cattolica