Liber Ecclesiastes, 7
1. quid necesse est homini majora se quærere cum ignoret quid conducat sibi in vita sua numero dierum peregrinationis suæ et tempore quo velut umbra præterit aut quis ei poterit indicare quid post eum futurum sub sole sit
2. melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa et dies mortis die nativitatis
3. melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii in illa enim finis cunctorum admonetur hominum et vivens cogitat quid futurum sit
4. melior est ira risu quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis
5. cor sapientium ubi tristitia est et cor stultorum ubi lætitia
6. melius est a sapiente corripi quam stultorum adulatione decipi
7. quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla sic risus stulti sed et hoc vanitas
8. calumnia conturbat sapientem et perdet robur cordis illius
9. melior est finis orationis quam principium melior est patiens arrogante
10. ne velox sis ad irascendum quia ira in sinu stulti requiescit
11. ne dicas quid putas causæ est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt stulta est enim hujuscemodi interrogatio
12. utilior est sapientia cum divitiis et magis prodest videntibus solem
13. sicut enim protegit sapientia sic protegit pecunia hoc autem plus habet eruditio et sapientia quod vitam tribuunt possessori suo
14. considera opera Dei quod nemo possit corrigere quem ille despexerit
15. in die bona fruere bonis et malam diem præcave sicut enim hanc sic et illam fecit Deus ut non inveniat homo contra eum justas querimonias
16. hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ justus perit in justitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua
17. noli esse justus multum neque plus sapias quam necesse est ne obstupescas
18. ne impie agas multum et noli esse stultus ne moriaris in tempore non tuo
19. bonum est te sustentare justum sed et ab illo ne subtrahas manum tuam quia qui Deum timet nihil neglegit
20. sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis
21. non est enim homo justus in terra qui faciat bonum et non peccet
22. sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accommodes cor tuum ne forte audias servum tuum maledicentem tibi
23. scit enim tua conscientia quia et tu crebro maledixisti aliis
24. cuncta temptavi in sapientia dixi sapiens efficiar et ipsa longius recessit a me
25. multo magis quam erat et alta profunditas quis inveniet eam
26. lustravi universa animo meo ut scirem et considerarem et quærerem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem stulti et errorem inprudentium
27. et inveni amariorem morte mulierem quæ laqueus venatorum est et sagena cor ejus vincula sunt manus illius qui placet Deo effugiet eam qui autem peccator est capietur ab illa
28. ecce hoc inveni dicit Ecclesiastes unum et alterum ut invenirem rationem
29. quam adhuc quærit anima mea et non inveni virum de mille unum repperi mulierem ex omnibus non inveni
30. solummodo hoc inveni quod fecerit Deus hominem rectum et ipse se infinitis miscuerit quæstionibus quis talis ut sapiens est et quis cognovit solutionem verbi