Znaleziono 138 Wyniki dla: Jakub

  • Jakub rzekł do niego: Ty sam wiesz, jak ci służyłem i jaki jest twój dobytek dzięki mnie. (Księga Rodzaju 30, 29)

  • A na to Laban: Cóż więc mam ci dać? Jakub odpowiedział: Nic mi nie dasz! Uczyń mi tylko to, co ci powiem, a będę nadal pasł twe stada i będę się nimi opiekował. (Księga Rodzaju 30, 31)

  • Ponadto wyznaczył odległość, jaką trzeba było przejść w ciągu trzech dni pomiędzy sobą a Jakubem. A Jakub pasł pozostałe owce Labana. (Księga Rodzaju 30, 36)

  • Jakub nazbierał sobie świeżych gałązek topoli, drzewa migdałowego i platanu i pozdzierał z nich korę w taki sposób, że ukazały się na nich białe prążki. (Księga Rodzaju 30, 37)

  • Jakub oddzielił więc owce białe i pędził je przodem przed pstrymi i czarnymi, jako stada Labana; dla siebie zaś trzymał stada osobno, nie łącząc ich ze stadami Labana. (Księga Rodzaju 30, 40)

  • A przy tym Jakub umieszczał owe ponacinane patyki na widocznym miejscu przy poidłach tylko wtedy, gdy miały się parzyć sztuki mocne; (Księga Rodzaju 30, 41)

  • Tak to stał się Jakub człowiekiem bardzo zamożnym; miał bowiem liczne trzody, a ponadto niewolnice, sługi, wielbłądy i osły. (Księga Rodzaju 30, 43)

  • Jakub słyszał, jak synowie Labana mówili: Jakub zabrał wszystko, co posiadał nasz ojciec, i z mienia naszego ojca dorobił się całego tego majątku. (Księga Rodzaju 31, 1)

  • I widział Jakub, że Laban zmienił się wobec niego i nie był już taki jak przedtem. (Księga Rodzaju 31, 2)

  • Jakub, który był na pastwisku przy swej trzodzie, kazał wezwać do siebie Rachelę i Leę (Księga Rodzaju 31, 4)

  • Wtedy Jakub powziął postanowienie i wsadził swe dzieci i żony na wielbłądy. (Księga Rodzaju 31, 17)

  • Jakub zaś wprowadził w błąd Labana Aramejczyka, nie dając mu poznać po sobie, że zamierzał uciec. (Księga Rodzaju 31, 20)


“Subamos sem nos cansarmos, sob a celeste vista do Salvador. Distanciemo-nos das afeições terrenas. Despojemo-nos do homem velho e vistamo-nos do homem novo. Aspiremos à felicidade que nos está reservada.” São Padre Pio de Pietrelcina