Encontrados 1923 resultados para: swe

  • Po wielu latach umarła żona Judy, córka Szuy. Juda, zapomniawszy nieco o swej stracie, udał się wraz ze swym przyjacielem Adullamitą imieniem Chira do Timny, gdzie strzyżono jego owce. (Księga Rodzaju 38, 12)

  • A gdy powiedziano Tamar: Teść twój idzie do Timny, aby strzyc swe owce, (Księga Rodzaju 38, 13)

  • A potem wstała i odszedłszy zdjęła z siebie zasłonę i przywdziała swe szaty wdowie. (Księga Rodzaju 38, 19)

  • Gdy Juda posłał koźlątko przez swego przyjaciela Adullamitę, aby odebrać zastaw od owej kobiety, ten jej nie znalazł. (Księga Rodzaju 38, 20)

  • A gdy ją wyprowadzono, posłała do swego teścia i kazała powiedzieć: Jestem brzemienną przez tego mężczyznę, do którego te przedmioty należą. I dodała: Niechaj rozpozna, czyje są: ten sygnet z pieczęcią, sznur i laska! (Księga Rodzaju 38, 25)

  • Pan był z Józefem i dlatego wiodło mu się dobrze i był w domu swego pana, Egipcjanina. (Księga Rodzaju 39, 2)

  • Darzył więc on Józefa życzliwością, tak iż stał się jego osobistym sługą. Uczynił go zarządcą swego domu, oddawszy mu we władanie cały swój majątek. (Księga Rodzaju 39, 4)

  • A odkąd go ustanowił zarządcą swego domu i swojego majątku, Pan błogosławił domowi tego Egipcjanina przez wzgląd na Józefa. I tak spoczęło błogosławieństwo Pana na wszystkim, co [Potifar] posiadał w domu i w polu. (Księga Rodzaju 39, 5)

  • On jednak nie zgodził się i odpowiedział żonie swego pana: Pan mój o nic się nie troszczy, odkąd jestem w jego domu, bo cały swój majątek oddał mi we władanie. (Księga Rodzaju 39, 8)

  • Pewnego dnia, gdy wszedł do domu, aby spełniać swe obowiązki, i nikogo z domowników tam nie było, (Księga Rodzaju 39, 11)

  • Kiedy pan jego usłyszał te słowa swej żony, która mu dodała: Tak postąpił ze mną twój sługa! - zapałał wielkim gniewem. (Księga Rodzaju 39, 19)

  • Po tych wydarzeniach podczaszy i nadworny piekarz króla egipskiego dopuścili się wykroczenia przeciwko swemu panu, przeciwko królowi egipskiemu. (Księga Rodzaju 40, 1)


“Temos muita facilidade para pedir, mas não para agradecer”. São Padre Pio de Pietrelcina