Encontrados 140 resultados para: zbroja Saula

  • A Dawid wyprawiał się i wiodło mu się dobrze, dokądkolwiek go Saul posyłał. Saul więc ustanowił go dowódcą wojska. [Dawid] był lubiany nie tylko przez cały naród, ale też przez dworzan Saula. (1 Księga Samuela 18, 5)

  • Gdy przybyli oni i wracał Dawid po zabiciu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. (1 Księga Samuela 18, 6)

  • A oto nazajutrz duch, zesłany przez Boga, opanował Saula, który popadł w szał wewnątrz swojego domu. Dawid tymczasem grał na cytrze, tak jak każdego dnia. Saul trzymał w ręku dzidę. (1 Księga Samuela 18, 10)

  • Saul bardzo się bał Dawida: bo Pan był z nim, a od Saula odstąpił. (1 Księga Samuela 18, 12)

  • Gdy jednak zbliżała się chwila oddania Merab, córki Saula, Dawidowi, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi. (1 Księga Samuela 18, 19)

  • Ale Mikal, córka Saula, pokochała Dawida. Doniesiono o tym Saulowi. Sprawa ta wydała mu się dobrą. (1 Księga Samuela 18, 20)

  • Słudzy powtórzyli Dawidowi słowa Saula, on zaś odrzekł: Czy wam wydaje się rzeczą błahą być zięciem króla? Ja jestem przecież człowiekiem biednym i mało znaczącym. (1 Księga Samuela 18, 23)

  • I słudzy zawiadomili Saula, mówiąc: Tak się wyraził Dawid. (1 Księga Samuela 18, 24)

  • Przekonał się też Saul naocznie, że Pan jest z Dawidem. Mikal, córka Saula, kochała go. (1 Księga Samuela 18, 28)

  • Wodzowie filistyńscy robili wypady. Za każdym ich wypadem Dawid odnosił większe zwycięstwa niż wszyscy słudzy Saula. Imię jego stawało się coraz sławniejsze. (1 Księga Samuela 18, 30)

  • Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i [Dawid] został u niego jak poprzednio. (1 Księga Samuela 19, 7)

  • Zły zaś duch, zesłany przez Pana, opanował Saula, kiedy przebywał on w domu, trzymając dzidę w ręku, a Dawid [tymczasem] grał na cytrze. (1 Księga Samuela 19, 9)


“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina