Encontrados 46 resultados para: custodiam

  • et non coinquinavi nomen meum neque nomen patris mei in terra captivitatis meae. Unica sum patri meo, et non habet alium filium, qui possideat hereditatem illius, neque frater est illi proximus neque propinquus illi, ut custodiam me illi uxorem. Iam perierunt mihi septem, et ut quid mihi adhuc vivere? Et si non tibi videtur, Domine, occidere me, impera, ut respiciatur in me et misereatur mei, et ne iam improperium audiam”. (Liber Thobis 3, 15)

  • quia inde hauriunt aquas omnes inhabitantes Betuliam. Et interficiet eos sitis, et tradent civitatem suam, et nos et populus tuus ascendemus super vertices montium proximos et obsidebimus in eis in custodiam, ut non exeat de civitate vir unus. (Liber Iudith 7, 13)

  • Et, cum aurora illuxerit, et exierit sol super terram, accipite unusquisque vasa bellica vestra et exietis omnis vir potens extra civitatem et dabitis initium adversus eos tamquam descendentes in campum ad primam custodiam filiorum Assyriae; et non descendetis. (Liber Iudith 14, 2)

  • Numquid mare ego sum aut cetus, quia posuisti super me custodiam? (Liber Iob 7, 12)

  • Dixi: “Custodiam vias meas, ut non delinquam in lingua mea; ponam ori meo custodiam, donec consistit peccator adversum me”. (Liber Psalmorum 39, 2)

  • Iustificationes tuas custodiam, non me derelinquas usquequaque. (Liber Psalmorum 119, 8)

  • GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam et custodiam sermonem tuum. (Liber Psalmorum 119, 17)

  • Da mihi intellectum, et servabo legem tuam et custodiam illam in toto corde meo. (Liber Psalmorum 119, 34)

  • Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi. (Liber Psalmorum 119, 44)

  • Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodiam legem tuam. (Liber Psalmorum 119, 55)

  • Festinavi et non sum moratus, ut custodiam praecepta tua. (Liber Psalmorum 119, 60)

  • Priusquam humiliarer ego erravi; nunc autem eloquium tuum custodiam. (Liber Psalmorum 119, 67)


“Amar significa dar aos outros – especialmente a quem precisa e a quem sofre – o que de melhor temos em nós mesmos e de nós mesmos; e de dá-lo sorridentes e felizes, renunciando ao nosso egoísmo, à nossa alegria, ao nosso prazer e ao nosso orgulho”. São Padre Pio de Pietrelcina