Encontrados 14 resultados para: sprevit
Vidit Dominus et sprevit, quia provocaverunt eum filii sui et filiae. (Liber Deuteronomii 32, 19)
Iste est sermo, quem locutus est Dominus de eo: Sprevit te et subsannavit virgo filia Sion; post tergum tuum caput movit filia Ierusalem. (Liber II Regum 19, 21)
Dominus omnipotens sprevit illos et confudit illos in manu feminae! (Liber Iudith 16, 5)
quoniam non sprevit neque despexit afflictionem pauperis nec avertit faciem suam ab eo et, cum clamaret ad eum, exaudivit. (Liber Psalmorum 22, 25)
illic trepidaverunt timore, et non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum, qui te obsidebant, confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos. - (Liber Psalmorum 53, 6)
Memor esto huius: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens sprevit nomen tuum. (Liber Psalmorum 74, 18)
Audivit Deus et exarsit et sprevit valde Israel. (Liber Psalmorum 78, 59)
Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum. (Liber Psalmorum 102, 18)
Et irridens sprevit eos et polluit eos et locutus est superbe (Liber I Maccabaeorum 7, 34)
Tonde capillum tuum et proice et sume in collibus planctum, quia sprevit Dominus et proiecit generationem furoris sui. (Liber Ieremiae 7, 29)
SAMECH. Sprevit omnes fortes meos Dominus in medio mei; vocavit adversum me conventum, ut contereret iuvenes meos: torcular calcavit Dominus virgini filiae Iudae. (Lamentationes 1, 15)
Filia matris tuae es tu, quae sprevit virum suum et filios suos; et soror sororum tuarum es tu, quae spreverunt viros suos et filios suos. Mater vestra Hetthaea, et pater vester Amorraeus. (Prophetia Ezechielis 16, 45)