Encontrados 200 resultados para: hlqon

  • alla anqrwpoi ashr kai apo manassh kai apo zaboulwn enetraphsan kai hlqon eiV ierousalhm (II Crônicas 30, 11)

  • kai hlqon proV celkian ton ierea ton megan kai edwkan to argurion to eisenecqen eiV oikon qeou o sunhgagon oi leuitai fulassonteV thn pulhn ek ceiroV manassh kai efraim kai twn arcontwn kai apo pantoV kataloipou en israhl kai uiwn iouda kai beniamin kai oikountwn en ierousalhm (II Crônicas 34, 9)

  • oi hlqon meta zorobabel ihsouV neemiaV saraiaV reeliaV mardocaioV balasan masfar bagoui reoum baana andrwn ariqmoV laou israhl (Neemias 2, 2)

  • kai hlqon proV touV eparcouV peran tou potamou kai edwka autoiV taV epistolaV tou basilewV kai apesteilen met' emou o basileuV archgouV dunamewV kai ippeiV (Neemias 12, 9)

  • kai hlqon eiV ierousalhm kai hmhn ekei hmeraV treiV (Neemias 12, 11)

  • kai hkousen sanaballat o arwni kai twbia o douloV o ammwni kai ghsam o arabi kai exegelasan hmaV kai hlqon ef' hmaV kai eipan ti to rhma touto o umeiV poieite h epi ton basilea umeiV apostateite (Neemias 12, 19)

  • kai en panti toutw ouk hmhn en ierousalhm oti en etei triakostw kai deuterw tou arqasasqa basilewV babulwnoV hlqon proV ton basilea kai meta teloV hmerwn hthsamhn para tou basilewV (Neemias 23, 6)

  • kai hlqon eiV ierousalhm kai sunhka en th ponhria h epoihsen elisoub tw twbia poihsai autw gazofulakion en aulh oikou tou qeou (Neemias 23, 7)

  • kai hxiwsen aciacaroV peri emou kai hlqon eiV nineuh aciacaroV de hn o oinocooV kai epi tou daktuliou kai dioikhthV kai eklogisthV kai katesthsen auton o sacerdonoV ek deuteraV hn de exadelfoV mou (Tobias 1, 22)

  • oi de poreuomenoi thn odon hlqon esperaV epi ton tigrin potamon kai hulizonto ekei (Tobias 6, 1)

  • kai hlqon eiV ekbatana kai paregenonto eiV thn oikian ragouhl sarra de uphnthsen autoiV kai ecairetisen autouV kai autoi authn kai eishgagen autouV eiV thn oikian (Tobias 7, 1)

  • oti ou th emautou cariti alla th qelhsei tou qeou hmwn hlqon oqen eulogeite auton eiV ton aiwna (Tobias 12, 18)


“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina