1 W siedemnastym roku [panowania] Pekacha, syna Remaliasza, Achaz, syn Jotama, został królem judzkim.
2 W chwili objęcia rządów Achaz miał dwadzieścia lat, a szesnaście lat panował w Jerozolimie. Nie czynił on tego, co jest słuszne w oczach Pana, Boga jego, tak jak jego praojciec, Dawid,
3 lecz kroczył drogą królów izraelskich. A nawet syna swego przeprowadził przez ogień - na modłę ohydnych grzechów pogan, których Pan wypędził przed Izraelitami.
4 Składał ofiary krwawe i kadzielne na wyżynach i pagórkach, i pod każdym drzewem zielonym.
5 Wówczas Resin, król Aramu, i Pekach, syn Remaliasza, król izraelski, wyruszyli do bitwy przeciw Jerozolimie. Osaczyli Achaza, lecz nie mogli go pokonać.
6 W tym samym czasie Resin, król Aramu, włączył Elat do Edomu. Wypędził Judejczyków z Elat, a Edomici weszli do Elat i zamieszkali aż do dnia dzisiejszego.
7 Wtedy Achaz wysłał posłów do króla asyryjskiego Tiglat-Pilesera ze słowami: Jestem twoim sługą i twoim synem. Przyjdź i wybaw mnie z ręki króla Aramu i z ręki króla izraelskiego, którzy stanęli przeciwko mnie.
8 Achaz wziął srebro i złoto, które było w świątyni Pańskiej i w skarbcach pałacu królewskiego, i przesłał je królowi asyryjskiemu jako dar hołdowniczy.
9 Król asyryjski wysłuchał go. Wyruszył król asyryjski przeciwko Damaszkowi i zajął go, a mieszkańców zabrał w niewolę do Kir. Resina zaś kazał zabić.
10 Kiedy król Achaz udał się na spotkanie z Tiglat-Pileserem, królem asyryjskim, do Damaszku, ujrzał ołtarz w Damaszku. Wtedy król Achaz przesłał kapłanowi Uriaszowi podobiznę ołtarza i wzorzec całej jego budowy.
11 Zatem kapłan Uriasz zbudował ołtarz. Jak król Achaz polecił we wszystkich wskazaniach z Damaszku, tak pracę wykonał kapłan Uriasz, zanim jeszcze król Achaz wrócił z Damaszku.
12 Kiedy król przybył z Damaszku i ujrzał ołtarz, zbliżył się do ołtarza i wstąpił na niego.
13 I kazał w dym obrócić swą ofiarę całopalną i ofiarę pokarmową, wylał ofiarę płynną, a krwią swych ofiar biesiadnych kropił ołtarz.
14 Ołtarz z brązu, który stał przed obliczem Pańskim, kazał odsunąć sprzed świątyni - z przestrzeni między ołtarzem a świątynią Pańską - i postawić go obok [wielkiego] ołtarza na północ.
15 Kapłanowi Uriaszowi zaś król Achaz wydał rozkaz następujący: Na wielkim ołtarzu masz palić ofiarę całopalną poranną i ofiarę pokarmową wieczorną, ofiarę całopalną króla i jego ofiarę pokarmową, oraz ofiarę całopalną całego ludu kraju, jego ofiary pokarmowe i płynne. Będziesz też na niego wylewał całą krew ofiar całopalnych i krew ofiar krwawych. To zaś, co się odnosi do ołtarza z brązu
16 Kapłan Uriasz wykonał wszystko, co mu rozkazał król Achaz.
17 Król Achaz kazał odciąć listwy z podwozi i wyjąć z nich kadzie. Kazał również zdjąć "morze" sponad wołów miedzianych, które pod nim były, i postawić je na posadzce kamiennej.
18 Następnie kazał usunąć kryty krużganek szabatowy, który zbudowano przy świątyni, oraz zewnętrzne wejście królewskie do świątyni Pańskiej - ze względu na króla asyryjskiego.
19 A czyż pozostałe dzieje Achaza i wszystkie jego czyny nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy?
20 I spoczął Achaz ze swymi przodkami, i pochowany został z przodkami swymi w Mieście Dawidowym, a syn jego, Ezechiasz, został w jego miejsce królem.
Versículos relacionados com 2 Księga Królewska, 16:
Rozdział 16 z 2 królów dotyczy historii Ahaza, króla Judy i jego związku z Tiglate-Pileser, królem Asyrii. Ahaz odmawia przyłączenia się do koalicji królestw przeciwko Asyrii i zamiast tego wzywa pomoc do Tiglate-Pileser. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 królach 16.
2 Królowie 15:29: „W czasach PECA, król Izraela, Tiglate-Pileser, król Asyrii, przyszedł i wziął Ijom, Abel-Bete-Maca, Janaa, co, Hazor, Gilead, Galilee, cała ziemia Naftali i zabrał ich jeńców do Asyrii ”. Ten werset pokazuje obecność Asyrii w regionie i jej zdolność do pokonania terytoriów w pobliżu Izraela i Judy.
2 Królowie 15:19: „Potem Pul, król Asyrii, przybył przeciwko Ziemi; a Menahem wyciągnął tysiąc talentów srebra, aby jego ręka idzie z nim i wzmocniło jego królestwo w jego dłoni”. Werset ten pokazuje politykę przekupstwa, którą Meném, król Izraela, przyjął w odniesieniu do Asyrii, aby się chronić.
Izajasza 7:2: „Dom Dawida powiedział:„ Syria sprzymierzona z Efraim ”. Wtedy serce Ahaza i serce jego ludu wstrząsnęły się jak drzewa lasu, są wstrząśnięte przez wiatr ”. Ten werset pokazuje troskę Acaza o zagrożenie sojuszem między Syrią a Efraimem, które może stanowić zagrożenie dla Judy.
Izajasza 7:6: „Idźmy przeciwko Judy, nęknij go, a my otworzymy w nim lukę i postawimy króla na jego pośród, tak, syna stołu”. Werset ten pokazuje zamiar Syrii i Efraima, aby zaatakować Judę i ustanowić Króla swojego wyboru.
Izajasza 7:17: „Ale Pan przyniesie na ciebie, nad waszym ludem i nad domem twojego ojca, dni, jakie nigdy nie było od dnia, w którym efraim oddzielił się od Judy - aż do końca dni nie zostaniesz zniszczony Ale zostaniesz zbawiony ”. Ten werset pokazuje obietnicę Boga, że on i jego królestwo nie zostaną całkowicie zniszczone pomimo zagrożenia inwazją przez Syrię i Efraima.
Kapitel: