2 Księga Samuela, 15

22. Odrzekł Dawid Ittajowi: A więc idź naprzód! Ittaj Gittyta poszedł więc dalej ze wszystkimi swoimi ludźmi i dziećmi, które były przy nim.

Verse im Zusammenhang mit 2 Księga Samuela, 15:

2 Samuel 15 mówi o spisku Absaloma, aby zostać królem zamiast Dawida. Oszukuje ludzi, dostaje wyznawców i podbija serca wielu Izraelitów. David, kiedy uświadamia sobie spisek, ucieka od Jerozolimy z rodziną i wyznawcami. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 Samuela 15:

Psalm 3:1-2: „O Panie, jak moi przeciwnicy się rozmnażyli! Wielu, którzy powstają przeciwko mnie. Wielu mówi z mojej duszy: w Bogu nie ma zbawienia”. Ten psalm, napisany przez Dawida, wyraża udrękę przed spiskiem Absalom i zagrożeniem, jakie reprezentuje dla jego panowania.

Psalm 41:9: „Nawet mój intymny przyjaciel, którego ufałem, który zjadł z mojego chleba, podniósł przeciwko mnie piętą”. David żałuje zdrady Aitofela, jednego z jego doradców, który przeniósł się na stronę Absaloma i spiskował przeciwko niemu.

Psalm 55:12-14: „Ponieważ to nie wrog, który mnie złamał; wtedy przeżyłbym to; to nie był to, że nienawidziłem mnie, że bawiłem się przeciwko mnie, ponieważ ukryłbym mnie; przewodnik i mój wewnętrzny Przyjaciel. Konsultujemy się delikatnie i chodziliśmy do domu Boga jako towarzysze. ” David odnosi się do Aitofel, jego byłego doradcy i przyjaciela, który dołączył do spisku Absaloma i zdradził jego pewność siebie.

Psalm 59:1-3: „Wyprowadź mnie, mój Boże, przed moimi wrogami; bronić mnie przed tymi, którzy wstają przeciwko mnie. Wyprowadź mnie przed tymi, którzy praktykują niegodziwość, i ocal mnie przed krwi krwiocie. dusza; silne są zebrane przeciwko mnie, a nie przez moje przekroczenie lub mój grzech, Panie. ” Dawid wzywa Boga do ochrony w obliczu zagrożenia reprezentowanego przez Absalom i jego wyznawców.

Psalm 63:1: „O Boże, jesteście moim Bogiem; wkrótce cię szukam; moja dusza jest dla ciebie spragniona; moje ciało bardzo pragnie wam w zmęczonej suchej ziemi, gdzie nie ma wody”. Ten Psalm wyraża oddanie Dawida Bogu, nawet w obliczu trudności napotykanych w ucieczce Absaloma.