1 Potem spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości.
2 I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe.
3 I rzekł do mnie: Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia? Odpowiedziałem: Panie Boże, Ty to wiesz.
4 Wtedy rzekł On do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana!
5 Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe.
6 Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan.
7 I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie.
8 I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha.
9 I powiedział On do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź, duchu, i powiej po tych pobitych, aby ożyli.
10 Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach - wojsko bardzo, bardzo wielkie.
11 I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas.
12 Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela,
13 i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój.
14 Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam - wyrocznia Pana Boga.
15 Pan skierował do mie te słowa:
16 Synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: Juda i Izraelici jego sprzymierzeńcami. Potem weź sobie inny kawałek drewna i napisz na nim: Józef, drewno Efraima i cały dom Izraela jego sprzymierzeńcami.
17 Złącz je z sobą jedno z drugim w jeden kawałek drewna, tak by w ręku twoim stanowiły jedną całość.
18 A jeśli potem mówić będą do ciebie rodacy: Czyż nam nie powiesz, co przez to masz na myśli?
19 Wtedy powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Oto biorę drewno Józefa, które jest w ręce Efraima oraz plemion Izraela, jego sprzymierzeńców, i przykładam je do drewna Judy, i czynię je jednym drewnem po to, by w ręku moim byli jedno.
20 A drewna, na których będziesz pisał, będą przed ich oczami w twym ręku.
21 Wtedy powiedz do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto wybieram Izraelitów spośród ludów, do których pociągnęli, i zbieram ich ze wszystkich stron, i prowadzę ich do ich kraju.
22 I uczynię ich jednym ludem w kraju, na górach Izraela, i jeden król będzie nimi wszystkimi rządził, i już nie będą tworzyć dwóch narodów, i już nie będą podzieleni na dwa królestwa.
23 I już nie będą się kalać swymi bożkami i wstrętnymi kultami, i wszelkimi odstępstwami. Uwolnię ich od wszystkich ich wiarołomstw, którymi zgrzeszyli, oczyszczę ich i będą moim ludem, Ja zaś będę ich Bogiem.
24 Sługa mój, Dawid, będzie królem nad nimi i wszyscy oni będą mieć jedynego Pasterza, i żyć będą według moich praw, i moje przykazania zachowywać będą i wypełniać.
25 Będą mieszkali w kraju, który dałem słudze mojemu, Jakubowi, w którym mieszkali wasi przodkowie. Mieszkać w nim będą, oni i synowie, i wnuki ich na zawsze, a mój sługa, Dawid, będzie na zawsze ich władcą.
26 I zawrę z nimi przymierze pokoju: będzie to wiekuiste przymierze z nimi. Założę ich i rozmnożę, a mój przybytek pośród nich umieszczę na stałe.
27 Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem.
28 Ludy zaś pogańskie poznają, że Ja jestem Pan, który uświęca Izraela, gdy mój przybytek będzie wśród nich na zawsze.
Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 37:
Rozdział 37 Ezechiela mówi o wizji Ezechiela do doliny suchych kości i o tym, jak Bóg je ożywi. Mówi także o tym, jak Bóg zjednoczy plemiona Izraela i sprowadzi je z powrotem do swojej ziemi. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Jeremiasz 32:27: „Oto jestem Panem, Bogiem całego ciała; czy jest dla mnie coś niemożliwego?” Ten werset pokazuje moc i zdolność Boga do wykonywania cudów, takich jak wprowadzanie życia do suchych kości i dołączenie do odległych plemion.
Psalm 126:4: „Przywróć nas, Panie, jak łańcuchy na południu”. Ten Psalm mówi o przywróceniu Izraela i o tym, jak Bóg może przywrócić radość i dobrobyt swojemu ludowi.
Izajasza 11:12: „Podniesie standard narodów, zbierze wygnańców Izraela i zbierze rozproszone z Judy z czterech zakątków ziemi”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg zjednoczy plemiona Izraela i sprowadzi je z powrotem na ziemię.
Ezechiel 34:23: „Ustanowię na nich jednego pastora, który będzie karmiony; mój sługa Dawid będzie jego pastorem. Zajmie ich i będzie jego pastorem”. Ten werset opowiada o tym, jak Bóg ustanowi uczciwego przywódcę, który poprowadzi swój lud i jak ważne jest to dla ich przywrócenia.
Jana 11:25: „Jezus powiedział do niego, jestem zmartwychwstaniem i życiem. Ten, kto we mnie wierzy, nawet jeśli umiera, będzie żył”. Ten werset opowiada o obietnicy Jezusa, że da wieczne życie tym, którzy w Niego wierzą, wzmacniając ideę, że Bóg może doprowadzić do życia nawet do suchych i martwych kości.
Kapitel: