Księga Jonasza, 1

13. Ludzie ci starali się, wiosłując, zawrócić ku lądowi, ale nie mogli, bo morze coraz silniej burzyło się przeciw nim.

Verse im Zusammenhang mit Księga Jonasza, 1:

Jonas 1 opowiada o Boskim wezwaniu do Jonasa do głoszenia w Niniwie, ale zamiast posłuszni Jonas próbuje uciec i kończy się wrzucony do morza podczas burzy. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Jonasza 1:

Przysłów 21:30: „Nie ma mądrości, inteligencji, żadnej rady przeciwko Panu”. Rozdział Jonasa 1 wyraźnie ilustruje bezużyteczność próby ucieczki z wezwania Boga. Jonas pomyślał, że może uciec od woli Bożej, ale skończył w kłopotach. Ten werset przysłów wzmacnia, że ​​nic nie może oprzeć się woli Boga.

Psalm 139:7-8: „Gdzie będę nieobecny w twoim duchu? Gdzie uciekam od twojej twarzy? Jeśli pójdziesz do nieba, jesteś; jeśli zrobisz moje łóżko, oto ty też tam jesteś”. Ten psalm podkreśla wszechobecność Boga i niemożność ucieczki Jego obecności. Właśnie to Jonas próbował zrobić, ale okazało się, że nie było to możliwe.

Mateusza 8:27: „A mężczyźni zachwycili się, mówiąc: co to za człowiek, że nawet wiatry i morze są mu posłuszni?” Jak pokazuje Jonas 1, Bóg ma władzę nad burzami i morzami. W tym wersecie Mateusza Jezus demonstruje tę samą moc, uspokajając burzę.

Izajasza 45:22: „Spójrz na mnie i zostaniesz zbawiony, wszyscy Warunki Ziemi; bo jestem Bogiem, i nie ma innego”. Kiedy Jonas poprosił o wrzucenie do morza, aby uspokoić burzę, żeglarze obawiali się Boga i zwrócili się do Niego na modlitwie. Ten werset Izajasza podkreśla znaczenie poszukiwania zbawienia w Bogu.

Dzieje 27:25: „Dlatego, ludzie, mają tendencję do dobrej odwagi; bo wierzę w Boga, że ​​tak się stanie, jak mi powiedziano”. W tym rozdziale Acts Paweł stoi w obliczu burzy na morzach i zachęca innych do zaufania Bogu. Podobnie jak Jonas, żeglarze w aktach uczą się ufać Bogu podczas burzy na morzu.