Verse im Zusammenhang mit List do Hebrajczyków, 11:
Hebrajczyków 11 jest znany jako rozdział wiary w Biblię, który przedstawia listę bohaterów wiary Starego Testamentu i tego, jak ufali Bogu pośród przeciwności. Ci mężczyźni i kobiety byli uważani za sprawiedliwą ze względu na swoją wiarę i nawet nie widząc Boga obietnic w ich życiu, pozostali mocno w zaufaniu do Pana. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Hebrajczykach 11:
Rodzaju 6:9: „To są pokolenia Noego. Noah był prawym i prawym człowiekiem wśród swoich współczesnych; Noah chodził z Bogiem”. Ten werset przedstawia Noego jako prawego i prawego człowieka, który chodził z Bogiem, co doprowadziło go do posłuszeństwa Pana, aby zbudować arkę i uratować się przed powodzią. Wiara Noego w Boga pomogła mu przezwyciężyć trudności i ufać boskim obietnicom.
Rodzaju 15:6: „Abram wierzył w Pana, i to zostało mu uznane za sprawiedliwość”. Werset ten jest często cytowany w Hebrajczykach 11, aby pokazać, jak Abraham był uzasadniony wiarą w Boga. Nawet na jego starość, kiedy obietnica posiadania dziecka wydawała się niemożliwa, Abraham wierzył w obietnice Boga i był uważany za uczciwy przez swoją wiarę.
Rodzaju 22:17: „Pobłogię cię i pomnożę twoje potomstwo jako gwiazdy nieba i jako piasek na plaży morza. A wasze pochodzenie podbije miasta waszych wrogów”. Ten werset podkreśla obietnicę Boga wobec Abrahama, że jego potomstwo będzie liczne i pokonał jego wrogów. Wiara Abrahama w tę obietnicę podtrzymała go wśród trudności i wyzwań, z którymi się spotkał.
Exodus 2:10: „Kiedy dorastał chłopiec, zabrała go do córki faraona, a on stał się jej synem. Nazywała go Mojżeszem i powiedziała:„ Ponieważ wyciągnąłem go z wód ”. Ten werset odnosi się do historii Mojżesza, która została uratowana przed śmiercią, gdy jego matka umieściła go w koszu i umieściła na rzece Nilu. Wiara jej matki w Boga doprowadziła ją do przekonania, że zostanie chroniony i zbawiony, a wiara została nagrodzona, gdy został znaleziony i adoptowany przez córkę faraona.
Jozuego 6:20: „Wtedy ludzie krzykli wielki, a ściany miasta upadły; ludzie zaatakowali miasto ze wszystkich stron, a zatem je wzięli”. Werset ten odnosi się do historii upadku Jerycha, który został podbity przez Izraelitów po tym, jak podążali za instrukcjami Boga i rozpowszechnili miasto przez siedem dni. Wiara ludu Izraela w Bogu pomogła im pokonać mury miasta i podbić je, pokazując, że zaufanie do Boga jest w stanie przenieść góry.