1 Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina.
2 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Izraela?
3 Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali. Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają.
4 Lecz co mu głosi odpowiedź Boża? Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 Tak przeto i w obecnym czasie ostała się tylko Reszta wybrana przez łaskę.
6 Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.
7 Cóż zatem? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości,
8 jak jest napisane: Dał im Bóg ducha odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć aż po dzień dzisiejszy.
9 A Dawid powiada: Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem potknięcia i odpłatą.
10 Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony.
11 Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? żadną miarą! Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa.
12 Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości!
13 Do was zaś, pogan, mówię: będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim
14 w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia.
15 Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia?
16 Jeżeli bowiem zaczyn jest święty, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie.
17 Jeżeli zaś niektóree zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym korzeniem złączony na równi z nimi czerpałeś soki oliwne,
18 to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.
19 Powiesz może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony
20 Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni.
21 Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie.
22 Przyjrzyj się więc dobroci i surowości Bożej. Surowość [okazuje się] wobec tych, co upadli, a dobroć Boża wobec ciebie, jeśli tylko wytrwasz w [kręgu] tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty.
23 A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
24 Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury.
25 Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan.
26 I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba.
27 I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy.
28 Co prawdą - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi [Boga] ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na praojców - przedmiotem miłości.
29 Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.
30 Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia,
31 tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami "w czasie obecnym" mogli dostąpić miłosierdzia.
32 Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.
33 O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!
34 Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą?
35 Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?
36 Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.
Versículos relacionados com List do Rzymian, 11:
Rzymian 11 dotyczy głównie relacji między Żydami i poganami w wiary chrześcijańskiej, podkreślając suwerenność Boga i ich wybór i powołane do ludu Izraela. Ponadto rozdział podkreśla znaczenie wiary w Chrystusa i Jego odkupieńcze dzieło dla zbawienia wszystkich ludzi, zarówno Żydów, jak i pogan.
Izajasza 59:20: „Odkupiciel przyjdzie na Syjon i do tych, którzy nawróci się w Jakub, powiedz Panu”. Werset ten cytowany jest w Rzymian 11:26, aby podkreślić Bożą obietnicę uratowania jego wybranego ludu, w tym Żydów i pogan, którzy wierzą w Jezusa jako Mesjasza i Zbawiciela.
Psalm 94:14: „Bo Pan nie porzuci swego ludu, ani jego dziedzictwo porzuci”. Ten werset podkreśla wierność Boga swemu ludowi i jego przymierze, nawet gdy zawodzą. Jest to istotne dla tematu Rzymian 11, który podkreśla wybór Boga i wezwanie do ludu Izraela, pomimo ich nieposłuszeństwa i niewiary.
Powtórzonego Prawa 32:21: „W związku z tym wywołam ich nie ludziom, a szalony naród dokuczę ich”. Werset ten cytowany jest w Rzymian 10:19, aby zilustrować, w jaki sposób Bóg rozszerzył zbawienie również do pogan, powodując zazdrość i zazdrość Żydów. Dotyczy to tematu Rzymian 11, który podkreśla, w jaki sposób Bóg ma większy cel w rozszerzeniu zbawienia na wszystkich ludzi, w tym Żydów i pogan.
Psalm 69:22-23: „Bądź swoim stołem przed nimi w pętli, a ich dobrobyt w pułapce. Zaciemnili oczy, aby nie zobaczyli i zmusić ich do nieustannego wstrząsania lędźwiami”. Werset ten jest cytowany w Rzymian 11:9-10, aby podkreślić Boski osąd na tych, którzy go odrzucają, w tym Żydów i pogan, którzy nie wierzą w Jezusa. Podkreśla to znaczenie wiary w Chrystusa dla zbawienia.
Psalm 117:1: „Chwała Panu, wszystkich narodów, chwalcie Go, wszystkie narody”. Ten werset podkreśla rozszerzenie zbawienia Boga na wszystkich ludzi, niezależnie od jego pochodzenia lub rasy. Jest to istotne dla tematu Rzymian 11, który podkreśla suwerenność Boga i jego wybór do zbawienia zarówno Żydów, jak i pogan, oraz znaczenia wiary w Chrystusa dla zbawienia.
Kapitel: