Gefunden 207 Ergebnisse für: mortuus

  • et direxerunt jacula sagittarii ad servos tuos ex muro desuper mortuique sunt de servis regis quin etiam servus tuus Urias Hettheus mortuus est (Liber II Samuelis 11, 24)

  • audivit autem uxor Uriæ quod mortuus esset Urias vir suus et planxit eum (Liber II Samuelis 11, 26)

  • accidit autem die septima ut moreretur infans timueruntque servi David nuntiare ei quod mortuus esset parvulus dixerunt enim ecce cum parvulus adhuc viveret loquebamur ad eum et non audiebat vocem nostram quanto magis si dixerimus mortuus est puer se adfliget (Liber II Samuelis 12, 18)

  • cum ergo vidisset David servos suos musitantes intellexit quod mortuus esset infantulus dixitque ad servos suos num mortuus est puer qui responderunt ei mortuus est (Liber II Samuelis 12, 19)

  • nunc autem quia mortuus est quare jejuno numquid potero revocare eum amplius ego vadam magis ad eum ille vero non revertetur ad me (Liber II Samuelis 12, 23)

  • respondens autem Jonadab filius Samaa fratris David dixit ne æstimet dominus meus quod omnes pueri filii regis occisi sint Amnon solus mortuus est quoniam in ore Absalom erat positus ex die qua oppressit Thamar sororem ejus (Liber II Samuelis 13, 32)

  • nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud dicens omnes filii regis occisi sunt quoniam Amnon solus mortuus est (Liber II Samuelis 13, 33)

  • et ait ad eam rex quid causæ habes quæ respondit heu mulier vidua ego sum mortuus est enim vir meus (Liber II Samuelis 14, 5)

  • ad quem Joab dixit non eris nuntius in hac die sed nuntiabis in alia hodie nolo te nuntiare filius enim regis est mortuus (Liber II Samuelis 18, 20)

  • Absalom autem quem unximus super nos mortuus est in bello usquequo siletis et non reducitis regem (Liber II Samuelis 19, 10)

  • misitque rex Salomon per manum Banajæ filii Jojadæ qui interfecit eum et mortuus est (Liber I Regum 2, 25)

  • jussit itaque rex Banajæ filio Jojadæ qui egressus percussit eum et mortuus est (Liber I Regum 2, 46)


“É necessário manter o coração aberto para o Céu e aguardar, de lá, o celeste orvalho.” São Padre Pio de Pietrelcina