1 Również i królowa Saby, usłyszawszy rozgłos mądrości Salomona, przybyła, aby przez rozstrząsanie trudnych zagadnień osobiście się o niej przekonać.
2 Przyjechała więc do Jerozolimy ze świetnym orszakiem i wielbłądami, dźwigającymi wonności i bardzo dużo złota oraz drogocennych kamieni. Następnie przyszła do Salomona i odbyła z nim rozmowę o wszystkim, co ją nurtowało.
3 Salomon zaś udzielił jej wyjaśnień we wszystkich zagadnieniach przez nią poruszonych. Nie było zagadnienia, nieznanego królowi, którego by jej nie wyjaśnił.
4 Gdy królowa Saby ujrzała całą mądrość Salomona oraz pałac, który zbudował,
5 jak również zaopatrzenie jego stołu w potrawy i napoje, i mieszkanie jego dworu, stanowiska usługujących jemu, jego szaty, jego podczaszych, jego całopalenia, które składał w świątyni Pańskiej, wówczas wpadła w zachwyt.
6 Dlatego przemówiła do króla: Prawdziwa była wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dziełach i o twej mądrości.
7 Jednak nie dowierzałam tym wieściom, dopóki sama nie przyjechałam i nie zobaczyłam na własne oczy, że nawet połowy mi nie powiedziano. Przewyższyłeś mądrością i powodzeniem wszelkie pogłoski, które usłyszałam.
8 Szczęśliwe twoje żony, szczęśliwi twoi słudzy! Oni stale znajdują się przed twoim obliczem i wsłuchują się w twoją mądrość!
9 Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg twój, za to, że ciebie upodobał sobie, aby cię osadzić na tronie Izraela; z miłości, jaką żywi Pan względem Izraela, ustanowił ciebie królem dla wykonywania prawa i sprawiedliwości.
10 Następnie dała królowi sto dwadzieścia talentów złota i bardzo dużo wonności oraz drogocennych kamieni. Nigdy nie przyniesiono więcej wonności od tych, które królowa Saby dała królowi Salomonowi.
11 Flota Hirama, która dostarczyła złoto z Ofiru, przywiozła również drewno sandałowe i wielką ilość drogocennych kamieni.
12 Z drzewa sandałowego król zrobił chodnik do świątyni Pańskiej i do pałacu królewskiego oraz cytry i harfy dla śpiewaków. Tyle drzewa sandałowego nie sprowadzono i nie widziano aż do dnia dzisiejszego.
13 Król Salomon zaś podarował królowej Saby wszystko, w czym okazała swe upodobanie i czego pragnęła, prócz tego, czym ją Salomon obdarzył z królewską hojnością. Niebawem wyruszyła w drogę powrotną do swego kraju wraz ze swymi sługami.
14 Waga złota, które co rok dostarczano Salomonowi, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota,
15 oprócz tego, co pochodziło od handlarzy i zysków od kupców jako też wszystkich królów arabskich oraz namiestników krajowych.
16 Sporządził zatem król Salomon dwieście tarcz z kutego złota. Na każdą tarczę wychodziło sześćset syklów złota.
17 Ponadto trzysta puklerzy z kutego złota. Na każdy puklerz wychodziło po trzy miny złota. Umieścił je król w "Domu Lasu Libanu".
18 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem.
19 Tron miał sześć stopni i owalny szczyt z tyłu oraz poręcze po obu stronach siedzenia, a przy poręczach stały dwa lwy.
20 Na sześciu stopniach stało tam po obu stronach dwanaście lwów. Czegoś takiego nie uczyniono w żadnym z królestw.
21 Wszystkie też naczynia, z których pił król Salomon, były złote. Również szczerozłote były wszelkie naczynia "Domu Lasu Libanu". Nie było srebra: nie ceniono go w czasach Salomona.
22 Albowiem dalekomorska flota królewska razem z flotą Hirama przybywała co trzy lata przywożąc z Tarszisz złoto i srebro, kość słoniową oraz małpy i pawie.
23 Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższył wszystkich królów ziemi.
24 Wszyscy więc udawali się do Salomona, aby posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce.
25 Każdy zaś z nich składał corocznie swoje dary: naczynia srebrne i złote, szaty czy też zbroje lub wonności, konie albo muły.
26 Salomon powiększył liczbę rydwanów oraz jezdnych tak, że miał tysiąc czterysta rydwanów dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie.
27 Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli.
28 Sprowadzono też Salomonowi konie z Musri i z Kue. Kupcy królewscy brali je z Kue za ustaloną cenę.
29 Wywożono i sprowadzano z Musri rydwan za sześćset srebrników, a konia za sto pięćdziesiąt. Tak samo za ich pośrednictwem sprowadzano je dla wszystkich królów chetyckich i aramejskich.
Versículos relacionados com 1 Księga Królewska, 10:
Rozdział 10 z 1 Królów opisuje wizytę królowej szabatu Salomona, po wysłuchaniu jego mądrości i bogactwa. Podczas wizyty Salomon pokazuje swoją mądrość w odpowiedzi na pytania Królowej i pokazuje jej bogactwa i świątynię, którą zbudował. Następujące wersety biblijne są powiązane z tematami omówionymi w 1 Królach 10:
Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy; ale głupota gardzi mądrością i instrukcją”. Ten werset podkreśla znaczenie strachu przed Bogiem i boską mądrością, którą Salomon wykazał podczas wizyty królowej szabatu.
2 Kroniki 9:1: „Teraz królowa szabatu, słysząc sławę Salomona, przybyła do Jerozolimy, aby udowodnić go z trudnymi problemami; przyniósł ze sobą wielką świtę, a wielbłąda załadowane przyprawami, bardzo złotymi i szlachetnymi kamieniami. " Ten werset jest odniesieniem do wizyty królowej Sabatu Salomona, który jest głównym tematem 1 Królów 10.
Psalm 72:10-11: „Królowie Társis i Wyspy przyniosą prezenty; Królowie Sabbath i Seba zaoferują prezenty. I wszyscy królowie zostaną pętni przed nim; wszystkie narody mu będą mu służyć”. Psalm ten prorokuje na panowanie prawego i potężnego króla, który jest odniesieniem do Salomona i jest związany z jego wizytą królowej Sabatu.
1 Koryntian 3:12-14: „A jeśli ktoś na tym fundamencie utworzy złoto, srebrne, szlachetne kamienie, drewno, siano, słoma, dzieło każdego z nich się objawi; ujawniono w ogniu, a pożar udowodni, co udowodni praca każdego z nich. ” Ten werset podkreśla ideę, że ziemskie bogactwa, takie jak te pokazane przez Salomona królowej szabatu, nie są trwałe i nie są prawdziwym skarbem.
Mateusza 6:19-21: „Nie ciesząc się skarbami na ziemi, gdzie spożywają je ślad i rdza, a złodzieje podważają i kradną; ale zbieraj skarby na niebie, gdzie nie spożywają ich ćmy, ani rdzewie Ani rozpieszczanie, ani kradzież. Ponieważ gdzie jest twój skarb, będzie też twoje serce. ” Ten werset podkreśla ideę, że prawdziwe bogactwa są tych w niebie i że musimy się skupić w Bogu, a nie w materialnych bogactwie.
Chapters: