1 Podniósłszy się Dawid odszedł, a Jonatan powrócił do miasta.
2 Dawid udał się do Nob, do kapłana Achimeleka. Achimelek wyszedł przelękniony na spotkanie Dawida i zapytał: Czemu przybywasz sam bez żadnego towarzysza?
3 Dawid odrzekł Achimelekowi: Król polecił mi pewną sprawę nakazując: Niech nikt nie wie o tym, po co cię posyłam i co ci powierzam. Dlatego umówiłem się z młodymi ludźmi na oznaczone miejsce.
4 A teraz jeśli masz pod ręką pięć chlebów, podaruj mi je lub cokolwiek się znajdzie!
5 Kapłan odrzekł Dawidowi: Zwykłego chleba pod ręką nie mam: jest tylko chleb święty. Czy jednak młodzieńcy powstrzymali się chociaż od współżycia z kobietą?
6 Dawid odrzekł kapłanowi: Tak jest, zabronione nam jest współżycie z kobietą jak zawsze, gdy wyruszam w drogę. Tak więc ciała tych młodzieńców są czyste, choć to wyprawa zwyczajna. Tym bardziej czyste są ich ciała dzisiaj.
7 Dał więc kapłan ów święty chleb, gdyż nie było innego chleba prócz pokładnego, usuwanego sprzed oblicza Pana w tym celu, by w dzień usunięcia położyć chleb świeży.
8 Był tam także pewien sługa Saula, który w tym dniu zatrzymał się również przed obliczem Pana, a nazywał się Doeg, Edomita, przełożony pasterzy Saula.
9 I odezwał się Dawid do Achimeleka: A może masz pod ręką dzidę albo miecz? Nie wziąłem bowiem ani miecza, ani mojej broni, gdyż polecenie króla było pilne.
10 Kapłan odpowiedział: Jest miecz Goliata, Filistyna, którego zabiłeś w Dolinie Terebintu; zawinięty w płaszcz, leży za efodem. Jeśli masz zamiar go wziąć, bierz, bo nic poza tym nie ma z tych rzeczy. Dawid odrzekł: Nie ma od niego lepszego, podaj mi go!
11 Powstawszy więc Dawid, jeszcze tego dnia uciekł przed Saulem: i udał się do Akisza, króla Gat.
12 Słudzy Akisza mówili: Czy to nie Dawid, król ziemi? Czy to nie ten, któremu śpiewano wśród pląsów: Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy?
13 Dawid przejął się tymi słowami, a że obawiał się bardzo Akisza, króla Gat,
14 zaczął udawać wobec nich szalonego, dokonywać wśród nich nierozumnych czynności: tłukł rękami w skrzydła bramy i pozwalał ślinie spływać na brodę.
15 I rzekł Akisz do swych poddanych: Widzicie człowieka szalonego. Po co sprowadziliście mi go tutaj? Czy brakuje mi szaleńców, że sprowadziliście jeszcze tego, by szalał przede mną? I ten ma wejść do mojego domu?
Versículos relacionados com 1 Księga Samuela, 21:
1 Samuel 21 mówi, jak David ucieka od Saul i poszukuje pomocy kapłana Aimelecha. Rozdział dotyczy takich tematów, jak ucieczka, prześladowania, kłamstwa, ofiara i zaufanie do Boga.
Psalm 31:2-3: „Dołącz do mnie uszy, dostarcz mi szybko; bądź moim twardym skałą, bardzo silny dom, który mnie ratuje. Dla ciebie jesteś moją skałą i moją fortecą; z powodu twojego imienia, poprowadź mnie i kieruj mnie . " Ten werset podkreśla zaufanie Dawida do Boga, który szuka ochrony pośród prześladowań Saula.
Przysłów 12:19: „warga Veraz pozostaje na zawsze, ale kłamający język trwa tylko chwilę”. Ten werset mówi o znaczeniu uczciwości i prawdy, wartościach, które David narusza okłamanie Aimeleque o swojej misji i świcie.
Kapłańska 24:9: „I to będzie od Aarona i Jego dzieci, a oni zjedzą go w świętym miejscu; bo jest to dla Niego bardzo święte, z manjarów, które płonie Panu. Będzie wieczny.” Ten werset mówi o prawie chleba propozycji, o które David prosi o Aimelech i zostaje naruszony, gdy Dawid je święte chleby przeznaczone tylko dla kapłanów.
Psalm 56:13: Bo wydałeś moją duszę śmierci; nie uwolni się od moich stóp, że mogę chodzić przed Bogiem w świetle żywych? ” Ten werset podkreśla wdzięczność Dawida za ochronę przez Boga, który kilkakrotnie wygłosił go przed śmiercią.
Psalm 22:22-23: „Wtedy ogłoszę twoje imię moim braciom, zaśpiewaj cię w środku zboru. Ty, którzy boicie się Pana, chwalcie go; wszyscy ty, potomkowie Jakuba, wychwalają go; obawiałem się go Wszystko, zejście Izraela. ” Ten werset podkreśla znaczenie kultu i uwielbienia dla Boga, co robi Dawid, szukając schronienia w sanktuarium i oferując ofiary Bogu.
Chapters: