Dzieje Apostolskie, 4

32. Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.

Verses related to Dzieje Apostolskie, 4:

Rozdział 4 aktów apostołów opowiada o aresztowaniu Piotra i Jana po tym, jak dokonali cudu i głoszenia o Jezusie na placu świątynnym. Zostają one zabrane przed Sanhedrynem, najwyższym żydowskim cięciem i pytają o ich autorytet i nauki. Przywódcy religijni są zakłopotani odwagą i mądrością Piotra i Jana, a po ich zagrozie uwolnić ich. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:

Jan 14:6: „Jezus odpowiedział:„ Jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca, z wyjątkiem mnie. ”Piotr i Jan zostali aresztowani za głoszenie o Jezusie, który twierdził, że jest to, że jest to, że jest to, że jest to sposób na zbawienie i życie wieczne. Ten werset wzmacnia wiadomość, którą dzielili.

Akty Apostołów 4:12: „W żadnym innym nie ma zbawienia, ponieważ pod Niebo nie ma innego imienia, które musimy zbawić”. Peter deklaruje to, gdy Sanhedryn przesłuchuje o uzdrowieniu, które wykonali w imieniu Jezusa. Stwierdza, że ​​Jezus jest jedynym środkiem zbawienia.

Akty Apostołów 4:19-20: „Ale Piotr i Jan odpowiedzieli:„ Ocenacie, jeśli jest to w oczach Boga, aby posłuchać was bardziej niż on. Bo nie możemy przestać mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy ”. ". Nawet w obliczu groźby aresztowania i prześladowań Piotr i Jan odmawiają zaprzestania głoszenia o Jezusie i prawdzie, których byli świadkami.

2 Tymoteusza 1:7: „Bo Bóg nie dał nam ducha tchórzostwa, ale mocy, miłości i równowagi”. Odwaga Piotra i Jana w obliczu prześladowań odzwierciedla siłę, którą Bóg daje swoim wyznawcom. Nie wstydzą się ewangelii i nie są zastraszani przez przywódców religijnych.

Dzieje Apostołów 4:31: „Po tym, jak się modlili, miejsce, w którym zostali zebrani; wszyscy byli napełnieni Duchem Świętym i odważnie ogłosili Słowo Boże”. Po zwolnieniu Piotr i John dołączają do innych uczniów i modlą się razem. Ten werset pokazuje, że modlitwa i komunia z innymi wierzącymi są ważne, aby wzmocnić wiarę i odwagę, aby stawić czoła prześladowaniom.