1 A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.
2 Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono.
3 Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu.
4 Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu.
5 A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
6 Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna
7 oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwniętą na jednym miejscu.
8 Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.
9 Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, /które mówi/, że On ma powstać z martwych.
10 Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
11 Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy /tak/ płakała, nachyliła się do grobu
12 i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa - jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.
13 I rzekli do niej: Niewiasto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono.
14 Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.
15 Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę.
16 Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu.
17 Rzekł do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich bracii powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego.
18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: Widziałam Pana i to mi powiedział.
19 Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
20 A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
21 A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam.
22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego!
23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
24 Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus.
25 Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę.
26 A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam!
27 Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym.
28 Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój!
29 Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
30 I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów.
31 Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.
Versículos relacionados com Ewangelia Jana, 20:
Rozdział 20 Ewangelii Jana opowiada o zmartwychwstaniu Jezusa i jego wyglądu dla uczniów. Głównym tematem jest zwycięstwo Jezusa nad śmiercią i potwierdzenie Jego boskości poprzez jego zmartwychwstanie. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
Marka 16:6 - „Szukasz Jezusa, Nazarejczyków, który został ukrzyżowany. Wniósł się! Werset ten mówi o zmartwychwstaniu Jezusa, który jest głównym tematem rozdziału 20 Jana.
Rzymian 6:9 - „Wiemy, że Chrystus, wychowany z martwych, już nie umiera; śmierć nie ma już nad nim panowania”. Ten werset wzmacnia zwycięstwo Jezusa nad śmiercią i jego pozycją jako Zbawiciela.
1 Koryntian 15:17 - „A jeśli Chrystus się nie wstał, to nasze głoszenie, a próżno jest także twoją wiarą”. Ten werset podkreśla znaczenie zmartwychwstania Jezusa jako podstawy wiary chrześcijańskiej.
Filipian 3:10-11-„Chcę poznać Chrystusa, siłę jego zmartwychwstania i udział w jego cierpieniach, czyniąc mnie w jego śmierci, aby w jakiś sposób mógł osiągnąć zmartwychwstanie wśród umarłych”. Ten werset podkreśla znaczenie zmartwychwstania Jezusa dla zbawienia i dążenia do życia wiecznego.
Objawienie 1:18 - „Jestem tym, co mieszkam; zostałem zabity, ale oto żyję od wieków wieków! I mam klucze śmierci i Hadesa”. Ten werset wzmacnia zwycięstwo Jezusa nad śmiercią i jego pozycją jako Pana życia i śmierci.
Chapters: