Księga Estery, 5

Biblia Tysiąclecia

1 Trzeciego dnia, gdy skończyła się modlić, zdjęła szaty pokutne i przyodziała się we wspaniałości swoje. (1a) A gdy już wyglądała wspaniale, pomodliwszy się do Boga, który widzi wszystko i ocala, wzięła ze sobą dwie służebnice. Na jednej z nich opierała się jakby omdlewająca z rozkoszy, a druga szła za nią, powiewną czyniąc jej szatę przez jej podtrzymywanie. (1b) I zapłonęła wdziękiem swej piękności, a oblicze jej rozweseliło się niby upojonej miłością, lecz serce miała ściśnięte strachem i lękiem. (1c) I przeszedłszy przez wszystkie bramy stanęła przed królem. A on siedział na tronie swego królestwa, strojny we wszystkie swoje wspaniałe szaty, cały w złocie i drogich kamieniach, i był bardzo surowy. (1d) I podniósł majestatyczne swe oblicze, i spojrzał w największym gniewie. A królowa zachwiała się, zmieniła swój wygląd, zbladła i pochyliła się na głowę służącej, która ją wyprzedzała. (1e) I przemienił Bóg usposobienie króla na łaskawe, tak że zaniepokojony zeskoczył ze swego tronu i wziął ją w ramiona, aż przyszła do przytomności. I odezwał się do niej bardzo łagodnie, i rzekł jej: (1f) Cóż ci to, Estero? Jam brat twój, bądź dobrej myśli! Nie umrzesz, ponieważ nasze zarządzenie odnosi się do ogółu, przybliż się!

2 I wyciągnął złote berło, i położył je na szyi jej, i pocałował ją, i rzekł: Mów do mnie! (2a) I rzekła do niego: Ujrzałam cię, panie, jak anioła Bożego i zatrwożyło się serce moje od strachu przed majestatem twoim, ponieważ jesteś godny podziwu, panie, a oblicze twoje jest pełne wdzięku. (2b) A gdy to mówiła, znowu upadła z wyczerpania. Król zaś przestraszył się, a cała służba jego pocieszała ją.

3 I rzekł król do niej: Co ci się stało, królowo Estero, i jaka jest prośba twoja? - choćby to była połowa królestwa, będzie ci dane.

4 Na to Estera odpowiedziała: Jeśli się to podoba królowi, to niech przyjdą król i Haman na ucztę, którą ja przygotowałam dla niego.

5 I rzekł król: Zawołajcie szybko Hamana, aby spełnił wolę Estery. Tak przyszli król i Haman na ucztę, którą Estera wydała.

6 I odezwał się król do Estery po napiciu się wina: Jakie jest życzenie twoje, a będzie spełnione, i co za prośba twoja? Choćby to była połowa królestwa, stanie się.

7 Na to odpowiedziała Estera i rzekła: Oto życzenie moje i moja prośba:

8 Jeśli król darzy mnie życzliwością i jeśli król uznaje za słuszne spełnić moje życzenie i uczynić zadość mojej prośbie, to niech przyjdzie król z Hamanem jeszcze jutro na ucztę, którą przygotowałam dla nich, a jutro uczynię wedle słowa króla.

9 I wyszedł Haman w dniu tym wesoły i dobrej myśli. Ale gdy ujrzał Haman Mardocheusza w Bramie Królewskiej, a on ani nie wstał, ani się nie poruszył przed nim, napełnił się Haman gniewem na Mardocheusza.

10 Mimo tego opanował się Haman i poszedł do domu. Potem posłał zaproszenie, aby przyszli przyjaciele i jego żona - Zeresz.

11 I opowiedział im Haman o wspaniałości bogactwa swego i o mnóstwie synów swoich i o wszystkim, jak to wielkim uczynił go król i jak wyniósł go nad książąt i sługi królewskie.

12 I mówił Haman: Nawet królowa Estera nikogo oprócz mnie nie zaprosiła na ucztę z królem, którą wydała, a także na jutro mam zaproszenie do niej razem z królem.

13 Lecz wszystko to jest dla mnie niczym, jak długo patrzę na Mardocheusza, Żyda siedzącego w Bramie.

14 Na to odpowiedziała mu jego żona, Zeresz, i wszyscy przyjaciele jego: Niech postawią drzewo wielkie na pięćdziesiąt łokci, a rano powiedz królowi, niech powieszą na nim Mardocheusza, i idź wesół na ucztę z królem! Spodobała się ta rada Hamanowi i rozkazał postawić drzewo.




Versículos relacionados com Księga Estery, 5:

Esther 5 mówi, jak królowa Esther uczestniczyła przed królem Ahasuero w poszukiwaniu pomocy, aby uratować swój lud przed śmiercią. Zaprasza króla na ucztę i obiecuje ujawnić jej prośbę następnego dnia. Haman, wróg Żydów, chętnie został zaproszony na bankiet, ale się denerwuje, aby zobaczyć Mordecai, który odmawia ukłonu przed nim. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Esther 5:

Psalm 37:5: „Dostarcz swoją drogę do Pana, zaufaj Mu i najbardziej on zrobi”. Esther naraża swoje życie, gdy pojawia się przed królem bez zaproszenia, ale ufa Bogu, aby pomógł jej uratować jej lud. Ten werset pokazuje znaczenie zaufania do Boga, nawet w trudnych sytuacjach.

Przysłów 16:9: „Serce człowieka przyciąga swoją drogę, ale Pan daje mu ślady”. Chociaż Esther ma plan uratowania swego ludu, to Bóg kieruje wydarzeniami w ich życiu. Ten werset podkreśla suwerenność Boga nad wszystkimi rzeczami.

Exodus 17:14: „Następnie powiedział Pan do Mojżesza, napisz to do pamięci w książce i zgłoś się do uszu Joshui; że całkowicie zarysę pamięć Amaleque pod Niebo”. Haman jest potomkiem Amalequitas, ludu, który zawsze był wrogiem Żydów. Ten werset pokazuje, w jaki sposób Bóg zawsze chronił swój lud i karał swoich wrogów.

Izajasza 54:17: „Każde narzędzie przygotowane przeciwko tobie nie będzie się prosperować; i każdy język, który wrośnie przeciwko tobie, potępicie; to jest dziedzictwo służących Pana i jego prawo do postępowania, mówi Pan”. Haman spiskował, aby zniszczyć Żydów, ale Bóg chronił swój lud. Ten werset pokazuje ochronę, jaką Bóg daje swoim sługom.

Rzymian 12:19: „Nie pomścicie się, ukochani, ale dajcie gniew Bożym, bo jest to napisane, moja zemsta; nagrodzę, powiedz Panu”. Chociaż Mordecai został źle traktowany przez Hamana, szukał zemsty, ale pozwolił Bogu poradzić sobie ze swoim wrogiem. Werset ten podkreśla znaczenie Boga przebaczenia i prawości.





Chapters: