1 Gdy wreszcie cały naród skończył przeprawę przez Jordan, rzekł Pan do Jozuego:
2 Wybierzcie dwunastu mężów spośród ludu, po jednym z każdego pokolenia,
3 i dajcie im takie polecenie: Podnieście stąd, ze środka Jordanu, z miejsca, gdzie stały nogi kapłanów, dwanaście kamieni, przenieście je ze sobą i połóżcie w miejscu, gdzie rozłożycie się obozem, by spędzić noc.
4 Wtedy Jozue wezwał dwunastu mężczyzn, których wyznaczył spośród Izraelitów, po jednym z każdego pokolenia,
5 i rzekł do nich Jozue: Przejdźcie przed Arkę Pana, Boga waszego, aż do środka Jordanu i niech każdy wyniesie na swym ramieniu jeden kamień odpowiednio do liczby pokoleń synów Izraela.
6 Niech to będzie znakiem pośród was. A gdy w przyszłości synowie wasi zapytają was: Co oznaczają dla was te kamienie? -
7 odpowiecie im, że wody Jordanu rozdzieliły się przed Arką Przymierza Pańskiego. Gdy przechodziła ona przez Jordan, rozdzieliły się wody Jordanu, a te kamienie są pamiątką na zawsze dla Izraelitów.
8 I Izraelici uczynili tak, jak im polecił Jozue. Wzięli dwanaście kamieni ze środka Jordanu, jak Pan rozkazał Jozuemu, według liczby pokoleń Izraelitów, przynieśli je ze sobą na miejsce nocnego postoju i tam je położyli.
9 Dwanaście kamieni położył również Jozue na środku Jordanu, na miejscu, na którym stały nogi kapłanów niosących Arkę Przymierza. Są tam one aż do dnia dzisiejszego.
10 Kapłani niosący Arkę stali w środku Jordanu, aż wszystko zostało wykonane, co Pan nakazał Jozuemu obwieścić ludowi zgodnie z poleceniami, jakie Mojżesz dał Jozuemu. Tymczasem lud przeszedł pośpiesznie.
11 A gdy cały lud skończył przeprawę, przeszła również i Arka Pańska z kapłanami i stanęła na czele ludu.
12 Synowie Rubena, synowie Gada i połowa pokolenia Manassesa przeszli uzbrojeni na czoło synów Izraela, jak Mojżesz im rozkazał.
13 Około czterdziestu tysięcy wojowników uzbrojonych przeszło przed obliczem Pana, by walczyć na stepach Jerycha.
14 W owym dniu Pan wywyższył Jozuego w oczach całego Izraela i bali się go, jak się bali Mojżesza przez wszystkie dni jego życia.
15 I rzekł Pan Jozuemu:
16 Rozkaż kapłanom niosącym Arkę świadectwa, by wyszli z Jordanu.
17 Wtedy Jozue polecił kapłanom: Wyjdźcie z Jordanu.
18 Skoro tylko kapłani niosący Arkę Przymierza Pańskiego wyszli z Jordanu, a stopy ich nóg dotknęły suchej ziemi, wróciły wody Jordanu znów do swego łożyska, wypełniając je jak przedtem - aż po brzegi.
19 Dziesiątego dnia miesiąca pierwszego lud wyszedł z Jordanu i rozłożył się obozem w Gilgal na wschód od Jerycha.
20 Owe zaś dwanaście kamieni, które zabrano z Jordanu, Jozue ustawił w Gilgal.
21 Rzekł on wtedy do Izraelitów: Jeżeli kiedyś potomkowie wasi zapytają ojców swoich: Co oznaczają te kamienie? -
22 wy pouczycie synów swoich, mówiąc: Izrael przeszedł przez ten Jordan jak po suchej ziemi,
23 gdyż Pan, Bóg wasz, wysuszył przed wami wody Jordanu, aż przeszliście, podobnie jak to uczynił Pan, Bóg wasz, z Morzem Czerwonym, które osuszył przed naszymi oczami, aż przeszliśmy.
24 Wszystkie ludy ziemi powinny poznać, że potężna jest ręka Pana, a wy sami zawsze powinniście się bać Pana, Boga waszego.
Versículos relacionados com Księga Jozuego, 4:
Rozdział 4 Joshua donosi o momencie, gdy lud Izraela przekroczył rzekę Jordan pieszo, podczas gdy wody były oszołomione mocą Boga. Aby pamiętać o tym wydarzeniu, Joshua nakazał dwunastu ludzi, jednego z każdego plemienia, złapał środkowy kamień rzeki i postawił je jako pomnik w Gilgal. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Jozue 4, z wyłączeniem wersetów z samego rozdziału:
Psalm 78:13: „Zrobił morze i zmusił ich do przechodzenia przez jego pośród; i sprawił, że wody zatrzymują się jak na stosie”. Ten werset odnosi się do momentu, w którym Bóg otworzył Morze Czerwone, aby dzieci Izraela przeszły chudą stopę. Podobnie jak w przypadku rzeki Jordanii, wydarzenie to było aktem boskiej mocy pozbycia się ludu egipskiej niewoli.
Psalm 111:4: „Zrobił swoje cuda, aby zapamiętać; pobożni i miłosierny jest Pan”. Ten werset podkreśla znaczenie zapamiętywania cudów, które Bóg wykonuje, takie jak otwarcie Morza Czerwonego i szkody rzeki Jordan, aby umocnić wiarę i zaufanie do Pana.
Izajasza 43:16: „Tak mówi Pan, który przygotował ścieżkę w morzu i ścieżkę na porywczych wodach;” Werset ten odnosi się do otwierania Morza Czerwonego, ale można go również zastosować do skrzyżowania rzeki Jordan, pokazując, że Bóg ma moc otwierania ścieżek w niemożliwych sytuacjach.
1 Koryntian 10:1-2: „Teraz, bracia, nie chcę, abyście zignorowali, że wszyscy nasi rodzice byli pod chmurą i wszyscy mijali morze. I wszyscy byli ochrzczeni w Mojżeszu, chmurze i morzu . " Ten fragment Nowego Testamentu przypomina epizod przejścia na Morzu Czerwonym, ale dotyczy także przekraczania rzeki Jordan, podkreślając, że wydarzenia te były ważne dla tożsamości i wiary ludu Bożego.
Hebrajczyków 11:29: „Przez wiarę Morze Czerwone minęły, jak suchy ląd; który zamierzał utonąć Egipcjanie”. Ten werset jest częścią rozdziału wiary w Hebrajczyków, który podkreśla przykłady mężczyzn i kobiet żyjących przez wiarę. Odniesienie do przejścia przez Morze Czerwone pokazuje, że wiara pozwoliła dzieciom Izraela przekroczyć wody, a nie ludzką siłę.
Chapters: