1 Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią.
2 Ją to pokochałem, jej od młodości szukałem: pragnąłem ją sobie wziąć za oblubienicę i stałem się miłośnikiem jej piękna.
3 Sławi ona swe szlachetne pochodzenie, gdyż obcuje z Bogiem i miłuje ją Władca wszechrzeczy,
4 bo jest wtajemniczona w wiedzę Boga i w Jego dziełach dokonuje wyboru.
5 Jeśli w życiu bogactwo jest dobrem pożądanym - cóż cenniejszego niż Mądrość, która wszystko sprawia?
6 Jeśli rozwaga jest twórcza - któreż ze stworzeń bardziej twórcze niż Mądrość?
7 I jeśli kto miłuje sprawiedliwość - jej to dziełem są cnoty: uczy bowiem umiarkowania i roztropności, sprawiedliwości i męstwa, od których nie ma dla ludzi nic lepszego w życiu.
8 A jeśli kto jest żądny wielkiej wiedzy - ona zna przeszłość i o przyszłości wnioskuje, zna zawiłości słów i rozwiązania zagadek, wiedza wyprzedza znaki i cuda, następstwa chwil i czasów.
9 Postanowiłem więc wziąć ją za towarzyszkę życia, wiedząc, że mi będzie doradczynią w dobrem, a w troskach i w smutku pociechą.
10 Dzięki niej znajdę chwałę u ludu i cześć u starszych, sam będąc młody.
11 Bystrym znajdą mnie w sądzie, wzbudzę podziw u możnych.
12 Gdy będę milczał - wyczekiwać będą, a gdy przemówię - uważać; i jeśli długo przemawiać będę - położą rękę na ustach.
13 Przez nią zdobędę nieśmiertelność, zostawię wieczną pamięć potomnym.
14 Będę władał ludami, poddane mi będą narody:
15 usłyszawszy mnie ulękną się władcy straszliwi. Okażę się dobrym wśród ludu i mężnym na wojnie.
16 Wszedłszy do swego domu przy niej odpocznę, bo obcowanie z nią nie sprawia przykrości ani współżycie z nią nie przynosi udręki, ale wesele i radość.
17 Gdym sobie nad tym pomyślał i rozważyłem to w sercu, że w zażyłości z Mądrością leży nieśmiertelność,
18 w przyjaźni z nią szlachetna rozkosz, w dziełach jej rąk nieprzebrane bogactwa, a roztropność we wspólnych z nią ćwiczeniach i sława w posiadaniu jej nauki - krążyłem, szukając, jak by ją wziąć do siebie.
19 Byłem dzieckiem dorodnym i dusza przypadła mi dobra,
20 a raczej: będąc dobrym wszedłem do ciała nieskalanego.
21 Wiedząc jednak, że nie zdobędę jej inaczej, tylko jeśli Bóg udzieli - a i to już było sprawą Mądrości wiedzieć, czyja jest ta łaska - udałem się do Pana i błagałem Go i mówiłem z całego serca:
Versículos relacionados com Księga Mądrości, 8:
Rozdział 8 Książki Mądrości omawia znaczenie mądrości i tego, jak może ona przekształcić życie człowieka. Mówi się, że mądrość jest cenniejsza niż jakikolwiek materialny skarb i że ci, którzy go mają, są błogosławieni. Ponadto podkreśla się, że mądrość jest boskim darem i należy jej poszukiwać z wszelkim zaangażowaniem i starannością. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami pokrytymi mądrością 8:
Przysłów 8:11: „Albowiem mądrość jest lepsza niż biżuteria, a wszystko, czego nie pragnie, nic nie można z nią porównać”. Ten werset podkreśla znaczenie mądrości, co jest cenniejsze niż jakikolwiek obiekt materialny.
Przysłów 16:16: „Im lepsze jest nabycie mądrości niż złoto! I im bardziej doskonałe, nabywać roztropność niż srebro!” Ten werset wzmacnia ideę, że mądrość jest cenniejsza niż jakiekolwiek materialne bogactwo.
Przysłów 4:7: „Mądrość jest najważniejsza; ponieważ mądrość, wykorzystuje wszystko, co masz w nabywaniu zrozumienia”. Ten werset wskazuje, że mądrość jest najważniejszą rzeczą, jaką ktoś może zdobyć i powinien być poszukiwany z wszelkim zaangażowaniem.
Jakuba 1:5: „A jeśli któregoś z was brakuje mądrości, poproś ją Bogu, który daje wszystko swobodnie i nie rzuca go w twarz; i daj się mu”. Ten werset wskazuje, że mądrość jest boskim darem i że ci, którzy go szukają, muszą poprosić go o Boga.
Przysłów 9:10: „Strach przed Panem jest zasadą mądrości, a wiedza świętego jest roztropnością”. Ten werset pokazuje, że mądrość ma bezpośredni związek z Bogiem i że strach przed Panem jest początkiem mądrości.
Chapters: