1 Za czasów Amrafela, króla Szinearu, i Arioka, króla Ellasaru, Kedorlaomer, król Elamu, i Tidal, król Goim,
2 wszczęli wojnę z królem Sodomy, Berą, z królem Gomory, Birszą, z królem Admy, Szinabem, z królem Seboim, Szemeeberem, i z królem miasta Beli, czyli Soaru.
3 Ci ostatni królowie sprzymierzyli się z sobą w dolinie Siddim, gdzie dziś jest Morze Słone.
4 Przez lat dwanaście byli oni lennikami Kedorlaomera, a w roku trzynastym zbuntowali się.
5 Toteż w czternastym roku nadciągnął Kedorlaomer wraz z innymi królami. Pobili oni Refaitów w Aszterot-Karnaim, Zuzytów w Ham, Emitów na równinie Kiriataim
6 i Chorytów w ich górzystym kraju Seir aż do El, które leżało na pograniczu pustyni Paran.
7 Potem, zawróciwszy, dotarli do En-Miszpat, czyli Kadesz, i pobili Amalekitów na całej ziemi, a także Amorytów mieszkających w Chasason-Tamar.
8 Królowie więc Sodomy, Gomory, Admy, Seboim i Beli, czyli Soaru, wyruszyli i uszykowali się w dolinie Siddim do walki
9 z Kedorlaomerem, królem Elamu, Tidalem, królem Goim, Amrafelem, królem Szinearu, i Ariokiem, królem Ellasaru - czterej królowie przeciwko pięciu.
10 A w dolinie Siddim było wiele dołów, [z których wydobywano] smołę. Królowie Sodomy i Gomory, rzuciwszy się do ucieczki, skryli się w tych dołach, a pozostali uciekli w góry.
11 Zwycięzcy, zabrawszy całe mienie mieszkańcom Sodomy i Gomory oraz wszystkie ich zapasy żywności, odeszli.
12 Uprowadzili również Lota, bratanka Abrama, wraz z dobytkiem - był on bowiem mieszkańcem Sodomy.
13 Jeden ze zbiegów przybył, aby powiedzieć o tym Abramowi Hebrajczykowi, który mieszkał w pobliżu dębów pewnego Amoryty, imieniem Mamre, brata Eszkola i Anera, sprzymierzeńców Abrama.
14 Abram, usłyszawszy, że jego krewny został uprowadzony w niewolę, dobrał sobie trzystu osiemnastu najbardziej doświadczonych spośród służby swego domu i rozpoczął pościg aż do Dan.
15 Podzieliwszy swych ludzi na oddziały, nocą napadł wraz z nimi na nieprzyjaciół i zadał im klęskę. A potem ścigał ich aż do Choby, która leży na zachód od Damaszku.
16 W ten sposób odzyskał całe mienie. a także sprowadził na powrót Lota wraz z jego dobytkiem, kobietami i sługami.
17 Gdy Abram wracał po zwycięstwie odniesionym nad Kedorlaomerem i królami, którzy z nim byli, wyszedł mu na spotkanie do doliny Szawe, czyli Królewskiej, król Sodomy.
18 Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a [ponieważ] był on kapłanem Boga Najwyższego,
19 błogosławił Abrama, mówiąc: Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi!
20 Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów! Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
21 Król Sodomy rzekł do Abrama: Oddaj mi tylko ludzi, a mienie weź sobie!
22 Ale Abram odpowiedział królowi Sodomy: Przysięgam na Pana, Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi,
23 że ani nitki, ani rzemyka od sandała, ani niczego nie wezmę z tego, co do ciebie należy, żebyś potem nie mówił: To ja wzbogaciłem Abrama.
24 Nie żądam niczego poza tym, co poszło na wyżywienie moich ludzi, i oprócz części zdobytego mienia dla tych, którzy mi towarzyszyli - dla Anera, Eszkola i Mamrego; ci niechaj otrzymają część, która im przypada.
Versículos relacionados com Księga Rodzaju, 14:
Genesis 14 to rozdział, który podaje bitwę między czterema królami przeciwko pięciu królom, a gdy Abram ratuje swoją działkę siostrzeńca, która została schwytana podczas bitwy. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Księdze Rodzaju 14:
Psalm 144:1: „Błogosławiony Bądź Pan, moja skała, który trenuje moje ręce do bitwy i palce do wojny”. Ten werset mówi o tym, jak Bóg przygotowuje nas do bitwy. W Księdze Rodzaju 14 widzimy, że Abram przygotował się do bitwy i wygrał swoich wrogów.
2 Tymoteusza 2:3-4: „Dołącz do mnie, aby cierpieć jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa. Żaden żołnierz służby nie angażuje się w kwestie cywilne, ponieważ chce zadowolić swojego przełożonego”. Ten werset mówi o tym, jak żołnierze powinni skupić się na służeniu Panu zamiast angażowania się w kwestie ziemskie. W Księdze Rodzaju 14 widzimy, że Abram był bardziej zainteresowany uratowaniem swojego siostrzeńca niż zaangażowania się w politykę.
Efezjan 6:12: „Ponieważ nasza walka nie jest przeciwko krwi i ciała, ale przeciwko władcom, przeciwko władzom, przeciwko mocom tego świata ciemności, przeciwko duchowym siłom zła w niebiańskich miejscach”. Ten werset mówi o tym, jak nasza walka jest nie tylko fizyczna, ale duchowa. W Księdze Rodzaju 14 widzimy fizyczną bitwę, ale także duchową bitwę, a Bóg prowadził Abrama do zwycięstwa.
1 Piotra 5:8: „Bądź trzeźwy i czujny. Diabeł, twój wróg, jest w pobliżu jak lew, szuka kogoś, kto by pożerał”. Ten werset mówi o tym, jak powinniśmy być ostrożni przed atakami wroga. W Księdze Rodzaju 14 widzimy, że działka została schwytana, ponieważ nie był czujny wobec swoich wrogów.
2 Koryntian 10:4: „Dla broni naszej wojny nie są cielesne, ale potężne w Bogu za zniszczenie fortec”. Ten werset mówi o tym, jak nasza broń jest duchowa i jak powinniśmy zaufać Bogu, aby pomóc nam w bitwie. W Księdze Rodzaju 14 widzimy, że Abram zaufał Bogu, aby poprowadził go w bitwie i zabezpieczył swoje zwycięstwo.
Chapters: