Found 177 Results for: amaritudinem aquae navem

  • Et exoritur procella magna venti, et fluctus se mittebant in navem, ita ut iam impleretur navis. (Evangelium secundum Marcum 4, 37)

  • Cumque ascenderet navem, qui daemonio vexatus fuerat, deprecabatur eum, ut esset cum illo. (Evangelium secundum Marcum 5, 18)

  • Et statim coegit discipulos suos ascendere navem, ut praecederent trans fretum ad Bethsaidam, dum ipse dimitteret populum. (Evangelium secundum Marcum 6, 45)

  • Et ascendit ad illos in navem, et cessavit ventus. Et valde nimis intra se stupebant; (Evangelium secundum Marcum 6, 51)

  • Et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha. (Evangelium secundum Marcum 8, 10)

  • Quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae in nomine, quia Christi estis, amen dico vobis: Non perdet mercedem suam. (Evangelium secundum Marcum 9, 41)

  • Et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis: “Ite in civitatem, et occurret vobis homo lagoenam aquae baiulans; sequimini eum (Evangelium secundum Marcum 14, 13)

  • Ascendens autem in unam navem, quae erat Simonis, rogavit eum a terra reducere pusillum; et sedens docebat de navicula turbas. (Evangelium secundum Lucam 5, 3)

  • Factum est autem in una dierum, et ipse ascendit in navem et discipuli eius, et ait ad illos: “Transfretemus trans stagnum”. Et ascenderunt. (Evangelium secundum Lucam 8, 22)

  • Accedentes autem suscitaverunt eum dicentes: “Praeceptor, praeceptor, perimus!”. At ille surgens increpavit ventum et tempestatem aquae, et cessaverunt, et facta est tranquillitas. (Evangelium secundum Lucam 8, 24)

  • Dixit autem illis: “Ubi est fides vestra?”. Qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem: “Quis putas hic est, quia et ventis imperat et aquae, et oboediunt ei?”. (Evangelium secundum Lucam 8, 25)

  • Et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gergesenorum, ut discederet ab ipsis, quia timore magno tenebantur. Ipse autem ascendens navem reversus est. (Evangelium secundum Lucam 8, 37)


“Que Maria sempre enfeite sua alma com as flores e o perfume de novas virtudes e coloque a mão materna sobre sua cabeça. Fique sempre e cada vez mais perto de nossa Mãe celeste, pois ela é o mar que deve ser atravessado para se atingir as praias do esplendor eterno no reino do amanhecer.” São Padre Pio de Pietrelcina