Found 17 Results for: Dentibus
Adhuc carnes erant in dentibus eorum, nec defecerat hujuscemodi cibus: et ecce furor Domini concitatus in populum, percussit eum plaga magna nimis. (Liber Numeri 11, 33)
Qui cum repente de latibulis surrexissent, et Benjamin terga cædentibus daret, ingressi sunt civitatem, et percusserunt eam in ore gladii. (Liber Iudicum 20, 37)
Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis? (Liber Iob 13, 14)
Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est. (Liber Iob 16, 10)
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam. (Liber Iob 29, 17)
Dissipati sunt, nec compuncti ; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione ; frenduerunt super me dentibus suis. (Liber Psalmorum 34, 16)
Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis. (Liber Psalmorum 36, 12)
Peccator videbit, et irascetur ; dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit. (Liber Psalmorum 111, 10)
Benedictus Dominus, qui non dedit nos in captionem dentibus eorum. (Liber Psalmorum 123, 6)
Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum. (Liber Proverbiorum 10, 26)
generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus. (Liber Proverbiorum 30, 14)
Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum. (Canticum Canticorum 7, 9)