1 Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego odprowadzić i wydali Go Piłatowi.
2 Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem żydowskim? Odpowiedział mu: Tak, Ja nim jestem.
3 Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy.
4 Piłat ponownie Go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają.
5 Lecz Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
6 Na każde zaś święto miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego żądali.
7 A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo.
8 Tłum przyszedł i zaczął domagać się tego, co zawsze im czynił.
9 Piłat im odpowiedział: Jeśli chcecie, uwolnię wam Króla żydowskiego?
10 Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść.
11 Lecz arcykapłani podburzyli tłum, żeby uwolnił im raczej Barabasza.
12 Piłat ponownie ich zapytał: Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem źydowskim?
13 Odpowiedzieli mu krzykiem: Ukrzyżuj Go!
14 Piłat odparł: Cóż więc złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!
15 Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
16 Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę.
17 ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę.
18 I zaczęli Go pozdrawiać: Witaj, Królu żydowski!
19 Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd.
20 A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty. Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.
21 I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego.
22 Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy miejsce Czaszki.
23 Tam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął.
24 Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać.
25 A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.
26 Był też napis z podaniem Jego winy, tak ułożony: Król żydowski.
27 Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie.
28 Tak wypełniło się słowo Pisma: W poczet złoczyńców został zaliczony.
29 Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz,
30 zejdź z krzyża i wybaw samego siebie!
31 Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: Innych wybawiał, siebie nie może wybawić.
32 Mesjasz, król Izraela, niechże teraz zejdzie z krzyża, żebyśmy widzieli i uwierzyli. Lżyli Go także ci, którzy byli z Nim ukrzyżowani.
33 A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej.
34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?
35 Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili: Patrz, woła Eliasza.
36 Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić, mówiąc: Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, żeby Go zdjąć [ krzyża].
37 Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
38 A zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry na dół.
39 Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha, rzekł: Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym.
40 Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, i Salome.
41 Kiedy przebywał w Galilei, one towarzyszyły Mu i usługiwały. I było wiele innych, które razem z Nim przyszły do Jerozolimy.
42 Pod wieczór już, ponieważ było Przygotowanie, czyli dzień przed szabatem,
43 przyszedł Józef z Arymatei, poważny członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
44 Piłat zdziwił się, że już skonał. Kazał przywołać setnika i pytał go, czy już dawno umarł.
45 Upewniony przez setnika, podarował ciało Józefowi.
46 Ten kupił płótno, zdjął Jezusa [z krzyża], owinął w płótno i złożył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do grobu zatoczył kamień.
47 A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, przyglądały się, gdzie Go złożono.
Versículos relacionados com Ewangelia Marka, 15:
Święty Mark 15 opisuje aresztowanie, osąd i ukrzyżowanie Jezusa. Rozdział jest bogaty szczegółowo i emocje i ujawnia niesprawiedliwość, jaką Jezus cierpiał w rękach przywódców religijnych i politycznych swoich czasów. Oto pięć wersetów biblijnych związanych z tematami poruszonymi w St. Mark 15:
Izajasza 53:5: „Ale został ranny przez nasze przestępstwa i uziemienie naszych niegodziwości; kara, która przynosi nam pokój, była nad nim i jego śladami uzdrowiliśmy się”. Ten proroczy werset Izajasza mówi o cierpieniu, które Jezus przeżył w imię ludzkości. Nosił nasze grzechy i został ukarany na naszym miejscu.
Rzymian 5:8: „Ale Bóg udowadnia dla nas swoją miłość, w której Chrystus za nas umarł, wciąż jesteśmy grzesznikami”. Ten werset przypomina nam, że chociaż jesteśmy grzesznikami, Bóg tak bardzo nas kochał, że posłał Swego Syna Jezusa, aby umarł za nas na krzyżu.
Jan 19:17: „A on, zabierając krzyż, wyszedł na miejsce zwane Kalwarią, które w języku hebrajskim nazywa się Golgotha”. Ten werset przypomina nam ciężar, jaki Jezus nosił, gdy poszedł na krzyż. Nosił swój własny krzyż ulicami Jerozolimy, zanim został ukrzyżowany na Galwary.
Filipian 2:8: „I, znaleziony w formie człowieka, upokorzył się, będąc posłusznym na śmierć i śmierć krzyża”. Ten werset mówi o pokorze Jezusa, który został człowiekiem i poddał się śmierci na krzyżu, aby zbawić ludzkość.
Hebrajczyków 12:2: „Patrząc na Jezusa, autora i konsumatora wiary, który ze względu na niego przetrwał krzyż, gardząc afrontem i osiedlił się po prawej stronie tronu Boga”. Ten werset zachęca nas do podążania za przykładem Jezusa, który przeżył krzyż i pokonał pokusę, abyśmy mogli mieć z Nim życie wieczne.
Capítulos: