Księga Hioba, 6

Biblia Tysiąclecia

1 Hiob na to odpowiedział:

2 Proszę was, zważcie nieszczęście, połóżcie na szali zniszczenie:

3 cięższe to od piasku morskiego, stąd nierozważne me słowa.

4 Bo strzały Boga tkwią we mnie, moja dusza truciznę ich pije, strach przed Bogiem na mnie naciera.

5 Czy dziki osioł ryczy na trawie lub mruczy wół, gdy ma paszę?

6 Czy miła potrawa bez soli, a ślaz czy w smaku przyjemny?

7 Dotknąć się tego nie ważę, są niby chleb nieczysty.

8 Któż zdoła ziścić mą prośbę? Niech spełni Bóg moje życzenie!

9 Oby się zgodził mnie zmiażdżyć i przeciął pasmo dni moich!

10 Przez to już będę miał ulgę, ucieszę się w mojej udręce, że nie wzgardziłem słowami Świętego.

11 Czy starczy mi sił, aby przetrwać? Jakiż tu cel cierpliwości?

12 Czy moja siła z kamienia? Czy ja mam ciało ze spiżu?

13 Nie znajdę dla siebie pociechy. Choć stokroć pomnożę zasoby, daleki ode mnie ratunek.

14 W rozpaczy mieć pomoc od bliźnich, to wrócić do czci Wszechmocnego.

15 Najbiliżsi zawiedli jak potok, jak zimowy strumień uchodzą

16 od lodu, co płynie, zmącony, gdy śnieg już nad nim topnieje,

17 a suszą spalony wysycha, zanika w porze upałów.

18 Ze swych dróg karawany zbaczają, w pustyni zagłębią się, zginą:

19 podróżni z Temy wzrok natężają, szukają wędrowcy ze Saby.

20 Wstyd im, że mieli już pewność, zmieszani, gdy przyszli na miejsce.

21 Tym wy jesteście dla mnie, przeraża was moje nieszczęście.

22 Czyż mówiłem: Dajcie mi coś, wykupcie mnie swoim bogactwem?

23 Uwolnijcie z ręki ciemiężcy, wykupcie mnie od okrutników?

24 Wskazania dajcie - zamilknę, i wyjaśnijcie, w czym błądzę.

25 Ileż potęgi jest w słowach szczerych! A cóż pomoże wasze łajanie?

26 Czyż chcecie ganić same słowa - i mowy rozpaczy przez wiatr porywane?

27 Naprawdę, sierotę gubicie, kupczycie swym przyjacielem.

28 A teraz popatrzcie na mnie: więc w żywe oczy kłamałbym?

29 Zmieńcie się, zło niech zaniknie; zmieńcie się, o prawość mą chodzi.

30 Czyż język mój jest występny? Czy podniebienie grzechu nie rozezna?




Versículos relacionados com Księga Hioba, 6:

W rozdziale 6 pracy postać nadal wyraża swoją udrękę i smutek w obliczu trudnych okoliczności. Żałuje swojej sytuacji i bólu, ale także kwestionuje pomoc, jaką otrzymuje od swoich przyjaciół i prawości Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w pracy 6:

Psalm 38:6: „Jestem zakrzywiony, jestem bardzo sprytna, lamentuję przez cały dzień”. Ten werset opisuje uczucie udręki i rozpaczy, jaką odczuwa praca w obliczu swoich udręk. Czuje się pochylony pod ciężarem bólu i ciągle żałuje.

Psalm 42:5: „Dlaczego jesteś zabity, o moją duszę i dlaczego jesteście we mnie zaniepokojeni? Czekaj w Bogu, bo nadal będę cię chwalić za zbawienie w twojej obecności”. Ten werset mówi o znaczeniu zaufania Bogu, nawet w trudnych okolicznościach. Zachęca do czekającego w Bogu i chwalenia go za zbawienie, które oferuje.

Psalm 69:29: „Ale jestem zaniepokojony i bolesny; niech wasza pomoc, Boże, wstań”. Ten werset jest modlitwą o pomoc i pomaga w niepokoju. Jest to prośba o pomoc Bogu w czasach wielkiego cierpienia, podobnie jak Job w rozdziale 6.

Izajasza 53:3: Został pogardzany i najbardziej odrzucony wśród ludzi; człowiek bólu i kto wie, co to znaczy cierpieć; i jako jeden z nich ukrywa się twarz, był pogardzany, a my nie udało nam się ”. Ten werset mówi o Jezusie, który również doświadczył bólu i odrzucenia. Jest przykładem kogoś, kto cierpiał niesprawiedliwie i rozumie ból, przed którym stoi praca.

Rzymian 8:18: „Dla mnie jestem pewien, że dolegliwości obecnego czasu nie są porównywane z chwałą, która zostanie w nas ujawniona”. Werset ten zachęca do spojrzenia poza obecne dolegliwości i miał nadzieję w przyszłej chwale, którą Bóg obiecuje. Jest to przesłanie zachęty do pracy i wszystkich, którzy mają trudności w swoim życiu.





Capítulos: