1 Księga Królewska, 10

27. Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli.

Aiheeseen liittyvät säkeet 1 Księga Królewska, 10:

Rozdział 10 z 1 Królów opisuje wizytę królowej szabatu Salomona, po wysłuchaniu jego mądrości i bogactwa. Podczas wizyty Salomon pokazuje swoją mądrość w odpowiedzi na pytania Królowej i pokazuje jej bogactwa i świątynię, którą zbudował. Następujące wersety biblijne są powiązane z tematami omówionymi w 1 Królach 10:

Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy; ale głupota gardzi mądrością i instrukcją”. Ten werset podkreśla znaczenie strachu przed Bogiem i boską mądrością, którą Salomon wykazał podczas wizyty królowej szabatu.

2 Kroniki 9:1: „Teraz królowa szabatu, słysząc sławę Salomona, przybyła do Jerozolimy, aby udowodnić go z trudnymi problemami; przyniósł ze sobą wielką świtę, a wielbłąda załadowane przyprawami, bardzo złotymi i szlachetnymi kamieniami. " Ten werset jest odniesieniem do wizyty królowej Sabatu Salomona, który jest głównym tematem 1 Królów 10.

Psalm 72:10-11: „Królowie Társis i Wyspy przyniosą prezenty; Królowie Sabbath i Seba zaoferują prezenty. I wszyscy królowie zostaną pętni przed nim; wszystkie narody mu będą mu służyć”. Psalm ten prorokuje na panowanie prawego i potężnego króla, który jest odniesieniem do Salomona i jest związany z jego wizytą królowej Sabatu.

1 Koryntian 3:12-14: „A jeśli ktoś na tym fundamencie utworzy złoto, srebrne, szlachetne kamienie, drewno, siano, słoma, dzieło każdego z nich się objawi; ujawniono w ogniu, a pożar udowodni, co udowodni praca każdego z nich. ” Ten werset podkreśla ideę, że ziemskie bogactwa, takie jak te pokazane przez Salomona królowej szabatu, nie są trwałe i nie są prawdziwym skarbem.

Mateusza 6:19-21: „Nie ciesząc się skarbami na ziemi, gdzie spożywają je ślad i rdza, a złodzieje podważają i kradną; ale zbieraj skarby na niebie, gdzie nie spożywają ich ćmy, ani rdzewie Ani rozpieszczanie, ani kradzież. Ponieważ gdzie jest twój skarb, będzie też twoje serce. ” Ten werset podkreśla ideę, że prawdziwe bogactwa są tych w niebie i że musimy się skupić w Bogu, a nie w materialnych bogactwie.