1 Księga Samuela, 12

22. Nie porzuci bowiem Pan ludu swojego, postanowił was bowiem uczynić ludem swoim przez wzgląd na swe wielkie imię.

Aiheeseen liittyvät säkeet 1 Księga Samuela, 12:

1 Samuel 12 zaczyna się od Samuela pożegnania z ludem Izraela i retrospektywy przywództwa ludu od czasów sędziów do chwili obecnej, kiedy ludzie płakali o króla. Wzywa ludzi do bać się Boga i podążania za ich przykazaniami, przypominając im, że jeśli buntują się, zostaną ukarani. Samuel pokazuje także moc Boga, przynosząc burzę, która przeraża lud. Następnie znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Samuela 12, w kolejności bliskości rozdziału:

Powtórzonego Prawa 6:4-5: „Słuchaj, Izrael, Pan, nasz Bóg, jest jedynym Panem. Zachowajcie miłość, bo Boga twojego Boga z całego serca i całą twoją duszą i z całą mocą twoją”. Werset ten mówi o znaczeniu obawy Boga i kochania go całym swoim sercem, duszą i siłą, gdy Samuel wezwał lud Izraela.

Powtórzonego Prawa 11:16: „Zachowajcie, że twoje serce zostanie oszukane i odejdź, i będzie służyć innym bogom, i wyśmiać was przed nimi”. Ten werset ostrzega lud Izraela, aby nie odstąpił od przykazań Boga i czcili innych bogów, jak Samuel ostrzegł ich, że jeśli się zbuntą, zostaną ukarani.

1 Królowie 8:35: „Kiedy niebiosa otaczają się, i nie ma deszczu, ponieważ zgrzeszyli przeciwko wam, modlą się w tym miejscu i wyznaję wasze imię i nawracają się z waszych grzechów, a ty doszliście”. Werset ten mówi o demonstracji Bożej mocy w naturze, jak pokazał Samuel, przynosząc burzę, a także mówi o znaczeniu spowiedzi i nawrócenia grzechów.

2 Kroniki 7:14: „A jeśli mój lud, który jest nazywany moim imieniem, pokornie się i modlą się, szuka mojej twarzy i nawróci się z ich złych drogi, wtedy usłyszę z nieba i wybaczę grzechy i grzechy, i wybaczy grzechy, i wybaczy grzechy i wybaczy swoje grzechy Uleczę twoją ziemię. " Werset ten wzmacnia znaczenie pokory, modlitwy i nawrócenia grzechów, jak Samuel wezwał lud Izraela.

Psalm 51:17: „Ofiary dla Boga są złamanym duchem; dla złamanego i skruszonego serca nie gardzisz, o Boże”. Ten werset mówi o znaczeniu pokory i skruchy przed Bogiem, jak Samuel wezwał lud Izraela. Mówi także o znaczeniu prawdziwego kultu i żalu.