2 Księga Kronik, 10

14. Przemówił więc do nich tak, jak radzili młodzieńcy: Mój ojciec obciążył was jarzmem, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców.

Aiheeseen liittyvät säkeet 2 Księga Kronik, 10:

Rozdział 10 z 2 Kronik opowiada historię o tym, jak król Roban, syn Salomona, został królem Judy po śmierci ojca. Konfrontuje się z Jeroboamem, przywódcą Królestwa Izraela z północy, który prosi Robano o zmniejszenie obciążeń podatkowych narzuconych ludziom. Revus odmawia tego, co prowadzi do podziału Królestwa Izraela na dwie części. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 kronikach 10.

1 Królowie 12:15: „Wtedy król nie słyszał ludu; bo ta zmiana pochodzi od Pana, że ​​Słowo, które Pan wypowiedział przez AEA, Silonite, Jeroboam, syn Natersa”. Ten werset mówi o tym, w jaki sposób podział Królestwa Izraela został prorokowany przez Boga. To pokazuje, że podział był nie tylko konsekwencją działań Rehoboama, ale także częścią boskiego planu.

Przysłów 15:1: „Łagodna odpowiedź odchyla furię, ale słowo trwa gniew”. Ten werset podkreśla znaczenie skutecznej i życzliwej komunikacji. Gdyby Roban odpowiedział Jeroboamowi bardziej łagodnie i kompasowo, historia mogła być inna.

Mateusza 12:25: „Ale Jezus, znając swoje myśli, powiedział:„ Każde królestwo podzielone przeciwko sobie jest zdruzgotane; a każde miasto lub dom podzielone przeciwko sobie nie utrzyma ”. Ten werset podkreśla, w jaki sposób podział między Królestwem Izraela doprowadził do wewnętrznych konfliktów i osłabienia obu stron. To pokazuje, że jedność jest ważna dla przetrwania królestwa.

1 Samuel 8:7: „Pan powiedział do Samuela, uczęszcza do głosu ludzi we wszystkim, co ci mówi, bo cię nie odrzucili, ale mnie odrzucili, więc nie panuję nad nimi”. Werset ten jest podobny do proroctwa 1 Królów 12:15, pokazując, że pragnienie ludzi do innego przywódcy było postrzegane jako odrzucenie Boga jako jego króla.

Galacjan 5:14: „Albowiem całe prawo jest spełnione jednym słowem: Werset ten podkreśla znaczenie miłości i empatii w kontaktach z innymi ludźmi. Gdyby Roban kochał swój lud i rozważył swoje potrzeby, mógłby uniknąć podziału Królestwa Izraela.